ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.10.2015 | 15:55

Θέλω ιδέες

Πηγαίνω Γ λυκείου και θέλω βοήθεια με μια έκθεση. Καταρχάς να πω ότι είναι ένα θέμα που μπορώ να γράψω μπόλικα αλλά δεν μπορώ να τα αναλύσω αρκετά. Έχετε κάποιες ιδέες για το θέμα της αποδιοργανωσης της ελληνικής κοινωνίας; γενικά το όλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα λόγω οικονομικής κρίσης και ίσως κάποιες λύσεις για αυτό. Ευχαριστώ πολύ. Η βοήθεια σας μου είναι πολύτιμη
2
 
 
 
 
σχόλια
Εγώ δυστυχώς πήγαινα σε ιδιωτικό και οι συμμαθητές μου ήταν οι μισοί υπεραθλητές κι οι άλλοι μισοί διάννοιες. Ωστόσο στην έκθεση, είχα ένα πολύ προσωπικό στυλάκι, με αδυσσώπητη γλώσσα, χωρίς ωραιοποιήσεις και συμβιβασμούς. Ρεαλισμός κι έξω από τα δόντια, αδιαφορώντας για βαθμό (ή συνέπειες). Ωστόσο στις πανελλήνιες, τσάκωσα τον ψηλότερο βαθμό από το τμήμα (17,5), ρίχνοντας ακόμη και τις διάννοιες που τσίμπησαν υποτροφίες σε πανεπιστήμια της αμερικής και της αγγλίας. Άσχετα αν πάτωσα ολοσχερώς σε όλα τα υπόλοιπα, συνεπώς δεν το λέω για να παινευτώ...Αλλά για να σου προτείνω να γράφεις κι εσύ με το δικό σου, προσωπικό στυλ, χωρίς να αντιγράφεις άλλους, χωρίς να συμβιβάζεσαι, λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους, αφήνοντας στην απέξω το βαθμό. Εϊναι από τη φύση του αυτό το μάθημα τέτοιο, που είτε θα κερδίσεις συμπάθειες, είτε "έχθρες", χωρίς να υπάρχει αντικειμενικός γνώμονας.Λοιπόν, τα πράγματα ήταν κι από τότε σκ@τ@, ακόμη και αν δεν υπήρχε πραγματική κρίση ακόμη, συζητιούνταν αυτού του περιεχομένου θέματα και τότε (οικονομικο-κοινονικο-ψαγμένα). Υπήρχε όμως το προαίσθημα. Εγώ αναφέρθηκα στη μικροπολιτική, τις πελατειακές σχέσεις, τα μπλεξίματα των εξουσιών με τη διαφθορά και τα ασαφή σύνορα μεταξύ τους, την επιρεπέστατη συμπεριφορά των ανθρώπων, ιδιαίτερα σε θέσης εξουσίας, προς την κομπίνα και τη δολιοφθορά εναντίον του ίδιου τους του συναφιού προκειμένου να "προχωρήσουν στη ζωή τους" και πως ένα σύστημα, όταν σαπίσει και παρακμάσει ολοσχερώς, πρέπει να γκρεμιστεί εξ ολοκλήρου και να οικοδομηθεί εντελώς από την αρχή, αλλιώς δεν έχει σωτηρία.Αντί να μου το μηδενίσουν (κι ήταν και περίεργη πολιτικά/επαγγελματικά περίοδος), σήκωσα βαθμό που δεν πήραν ούτε οι φύτουλες. Κι ήμουν 17.Δοκίμασε κάτι πάρα πολύ απλό. Να λες τα πράγματα με το όνομά τους και να τα παρουσιάζεις παντού και πάντα ωμά, με τη γυμνή αλήθεια. Αντίθετα με την εσφαλμένη κατά πολλούς αντίληψη πως έτσι θα γίνεις μισητός, μπορεί και από το πουθενά να κερδίσεις συμπάθειες, ποτέ δεν ξέρεις.
Εμείς να σου πούμε αλλά τον Μάιο-Ιούνιο θα μας πάρεις μαζί σου παραμάσχαλα να σου σφυράμε τις λύσεις στις εξετάσεις; Βάλε λίγο το μυαλό σου να δουλέψει και ψάξε και λίγο για κανένα άρθρο, γιατί τέτοιου είδους θέματα αντιμετωπίζονται εύκολα. Αρχικά δηλαδή μπορείς να μιλήσεις σε ποιους τομείς έχει επέλθει αποδιοργάνωση (οικονομικός, κοινωνικός, ηθικό σύστημα, κτλ κλτ) και κατόπιν κλασσικοί τρόποι αντιμετώπισης μέτρα από την πολιτεία, εθελοντισμός, κτλ κλτ. Δεν είναι δηλαδή κάτι εξτριμ σαν θέμα απλά τα γενικά που έχεις μάθει τα προσαρμόζεις σε πιο ειδικά (εκτός και αν μέχρι τώρα δεν έχεις μάθει ένα γενικό μοντέλο έκθεσης).
Scroll to top icon