ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

στην ηλικια μου και παραλληλα την ψυχικη δυναμη να μη σταματησω ποτε να αγαπαω σαν παιδι και να σε ερωτευομαι ξανα και ξανα σαν εφηβη. Το οτι ειμαι λιγο αλλοπαρμενη, δε σημαινει οτι δεν μπορω να σκεφτω σοβαρα, απλα ειναι επιλογη μου να σκεφτομαι σαν να μην υπαρχουν ορια και ο κοσμος να ειναι ενα μερος μαγευτικο οπου ολα μπορουν να συμβουν. Το ειχα θαψει μεσα μου αυτο, γιατι χαρακτηριστηκε ως αφελεια, αλλα ειναι μια αφελεια που κανει τη ζωη μου πιο ομορφη. Θα ωριμασω αναλαμβανοντας ευθυνες, αλλα θελω λιγο ακομη, να ζησω τον εφηβικο ερωτα που δεν εζησα, να γινω για λιγο η πριγκιπισσα στο παραμυθι σου. Ειναι τοσο κακο; Κατι που με κανει ευτυχισμενη; Για λιγο τουλαχιστον, ξεχασα τι σημαινει καταθλιψη και δεν το μετανιωνω. Για οποιον μοιαζω ηλιθια, μπορει να ασχοληθει με τη σοβαρη ζωη του, ειναι τοσο θλιβερη η ζωη οταν ειναι απολυτως ορθοκανονικη. Το εζησα. Δεν το θελω.