ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 27 ετών, ανεργη εδω και 8 μηνες..Αναγκάζομαι να μενω με τους γονεις μου και την 17χρονη αδερφη μου, γιατι οπως καταλαβαινετε δεν μπορω να αυτοσυντηρηθω. Με τους οποίους γονεις μου δεν εχουμε και τις καλυτερες σχεσεις.. Μεσα σε ολα αυτα, μολις χωρισα απο μια σχεση 3 χρονων διοτι δεν πηγαινε αλλο.. Απο καιρο ειχα απομακρυνθει και απο φιλες μου και τωρα που τις χρειαζομαι οσο ποτε, δεν εχω μαζι τους την οικειοτητα που ειχα καποτε.. Δε λεω, ειναι καθαρα δικο μου λαθος αυτο και εδω και καιρο προσπαθω να επανορθωσω. Το θεμα ειναι οτι ειμαι σε τοσο κακη διαθεση που καθομαι ολη μερα σπιτι, βλεποντας ταινιες και τρωγοντας, χωρις να θελω να κανω οτιδηποτε αλλο και εχοντας συνεχως νευρα, τα οποια δυστυχως ξεσπω στην οικογενεια μου.. Το μονο που με κρατα ειναι οτι απασχολουμαι καπου εθελοντικα 2 φορες την εβδομαδα μεχρι να βρω μια δουλεια,κι ετσι βγαινω λιγο απ το σπιτι για να νιωθω καπου χρησιμη. Αλλα μετα, παλι στο καβουκι μου γιατι, εκτος των αλλων, ειμαι αφραγκη..Ωστοσο, δε θελω να χασω και την τελευταια μου ελπιδα οτι θα ερθουν καλυτερες μερες..Αλλα πως θα γινει αυτο ρε παιδια? Ειναι οντως στο χερι μου ή ειναι θεμα εξωγενων παραγοντων (βλεπε ανεργια);