Δέν μπορώ να δεχθώ πως επί 10 χρόνια υπομένεις αυτή την κατάσταση και δέν έχεις αντιδράσει.Την επόμενη φορά,τράβηξε τον για 20" σε μία γωνιά,και πές του ότι την επόμενη φορά που θα σε πλησιάσει στο ένα μέτρο ή που θα σου απευθυνθεί λεκτικά,θα τον κάνεις βούκινο μπροστά σε όλους.Άν είσαι έτοιμη για τις αντιδράσεις και κυρίως για τη μετέπειτα αντιμετώπιση εκ μέρους των συγγενών σου(μπορεί να εκπλαγείς δυσάρεστα αλλά και ευχάριστα)κάν' το.Άν όχι,απόφυγε πλέον τις συναντήσεις και τα τραπεζώματα με το συγγενολόι.Ενήλικη είσαι φαντάζομαι,με το ζόρι σε τραβάνε;
25.5.2024 | 23:37
Θέλω να εξομολογηθω
Κι εγώ κάτι. Τα τελευταία 10 χρόνια μού την πέφτει ενας παντρεμένος που τον συναναστρεφομαι συχνα πυκνα γιατι βρισκεται στο συγγενικο μου περιβάλλον, οποτε δεν μπορώ να τον αποφύγω οσο κι αν θελω. Συνήθως καρφώνει το βλεμμα του πανω μου σε φάσεις που δεν γίνεται αντιληπτός, υπάρχουν φορές που με αγγίζει και καλά κατά λάθος οταν περναει απο διπλα μου π.χ, σε ευαίσθητα σημεία και κάποιες άλλες φορές μου πετάει και διάφορα κεκαλυμμενα σεξουαλικα υπονοουμενα. Έν τω μεταξύ εγώ είμαι απόμακρη έτσι κι αλλιώς σαν χαρακτήρας και με αυτήν του την συμπεριφορά μαζευομαι σχεδον σαν χελώνα.
Ως αποτέλεσμα επειδή βλέπει οτι δεν τον παιρνει το τελευταιο διαστημα εχω να αντιμετωπίσω τις μπηχτές του, την αγένεια του και την προσπάθεια του να μου την σπάσει με όποιον τρόπο μπορεί. Όλα αυτά συμβαίνουν σε κάθε μας συνάντηση πραγμα το οποίο μου προκαλεί απίστευτο άγχος και θυμό. Εννοείται ότι δεν μπορώ να μην πάω όταν κανονίζουν οπότε αναγκάζομαι κάθε φορά να τα υπομενω. Δεν ξέρω εάν υπάρχει κάποιος τρόπος να το σταματήσω όλο αυτό χωρίς να καταλάβουν κάτι οι συγγενείς, γιατί πραγματικα μου είναι τρομερά ψυχοφθορο.
2
