Καμιά φορά η φυγή είναι μονόδρομος αλλά όταν γύρω σου και μέσα σου καταρρέουν ίσως χρειάζεται απλά να βάλεις σε μια τάξη το κουβάρι που έχεις μέσα σου. Αν δεν μπορείς μόνη σου ίσως βοηθήσει ένας ειδικός. Δεν ξέρω, δεν ξέρω... Αυτό που ξεχνάμε και πνιγόμαστε είναι να είμαστε καλοί φίλοι του εαυτού μας. Το αμελούμε και αμελούμε να τηρούμε κάποιες οφέλιμες υποχρεώσεις, να ξεσκάμε όπως θέλουμε, να ζούμε. Υ.Γ. Με το που διάβασα την εξομολόγησή σου σκέφτηκα το παρακάτω τραγουδάκι, ίσως γιατί κι εγώ θέλω να ξεφύγω απ' όλα. https://www.youtube.com/watch?v=lczn_c51LXA
8.9.2017 | 01:16
Θελω να φυγω
Αισθανομαι πολυ πιεσμενη. Δε μου πηγαίνει τιποτα καλα και νιωθω οτι πρεπει να κανω πραγματα γιατι ειμαι αναγκασμενη. Επειδη ετσι θέλει η ζωή. Το προβλημα μου ειναι οτι ο χρονος δε γυριζει πισω, η ζωη μονο προχωραει μπροστα και εγω ειμαι προσκολλημενη στο παρελθόν. Μονο αν βρισκομουν στο παρελθον θα ημουν χαρουμενη. Ειχα κατι και πλεον δε το εχω. Δε γινεται να το εχω γιατι ανηκει εκει. Κανω προσπαθειες να ζω με τα δεδομενα που μου δινει η ζωη, ομως δεν τα καταφερνω. Λυγιζω και θα θελα να βρισκομαι καπου μονη χωρις να υπαρχουν γνωριμα προσωπα. Κάπου που θα μπορεσω να ξεχαστω και να μην μου θυμιζει ουτε το παρελθον ουτε τις καταπιεσεις που μου επιβαλλονται τωρα.
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
