ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.8.2024 | 17:21

Θέλω να φύγω από την Αθήνα…

αλλά δεν έχω που να πάω και την ίδια στιγμή η πόλη με τα ακριβά ενοίκια με διώχνει. Σκέφτομαι να αρχίσω να ταξιδεύω με ωτοστόπ, να μένω σε σκηνές (χωρίς πλάκα) αλλά ως ποτέ; Έχω τόσο ανάγκη μια ασφάλεια που αισθάνομαι πως αν κάποιος με πάρει αγκαλιά και αρχίσει να με χαϊδεύει δεν θα μπορώ να σταματήσω μα κλαίω αλλά είμαι μόνος και έχω σιχαθεί τους ανθρώπους που αυτό προεξοφλεί πως θα παραμείνω μόνος. Νιώθω το σωμα μου να καταρρέει και όλοι γύρω μου επειδή όλο και κάποιον έχουν να αδιαφορούν και να κουνούν το δάκτυλο που «αν ήθελα κάτι θα μπορούσα να κάνω». Μπαίνω στις εξομολογήσεις και διαβάζω τόσους ανθρώπους να νιώθουν σαν εμένα και αναρωτιέμαι : που είστε ρε παιδιά ; Αλήθεια, που; Μπαίνετε σε τρένα, κυκλοφορείτε έξω χαρούμενοι και δεν μπορώ να σας εντοπίσω από τη «μάσκα» σας; Έχετε προφίλ στο ινστα τύπου όλα τέλεια και με μπερδεύετε; Που είστε ;;;; Θέλω να μιλησω με κάποιον από κοντά που να ξέρει πως είναι αυτό που νιώθω και δεν βρίσκω!
2
 
 
 
 
σχόλια

Α δεν στο είπαμε; Δεν κυκλοφορούμε, μένουμε σπιτι. :)
Να φυγεις απο Αθήνα οκ αλλα οπου και να πας το ιδιο ακριβα θα ειναι. Τωρα να ταξιδεύεις με ωτοστόπ και να ζεις σε σκηνές...έτσι ξεκινάνε τα περισσότερα θρίλερ οπότε μόνο ασφάλεια δεν θα νιώσεις. Έχεις σιχαθεί και τους ανθρώπους θα μείνεις και μονος..γιατι τοση απελπισια βρε καμαρι μου; Αυτοί που έχουν κάποιον να αδιαφορούν και να κουνανε το δάχτυλο δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση οπότε μην ζηλεύεις. Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο να εμπιστευτείς και να κουμπωσεις αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Μέχρι να τον βρεις παντως μπορείς να μιλάς σε εμάς.

Ακριβώς εκεί είναι και το πρόβλημά σου. Στο ότι έχεις σιχαθεί τους ανθρώπους γενικά · επομένως μαζί με τα ξερά καίγονται και τα λίγα χλωρά.
Και να έβλεπες τους λίγους αυτούς "εκλεκτούς" δεν θα τους αναγνώριζες, άρα έχεις δίκιο να προεξοφλείς ότι θα παραμείνεις μόνος.
Βλέπεις, το πρόβλημα δεν είναι οι "μάσκες" που στο φινάλε όλοι φορούμε από μία (και εσύ τη δική σου).
Είναι οι "παρωπίδες", που αυτές δεν τις φορούν όλοι.
Όταν καταλάβεις τη διαφορά μεταξύ των δύο, θα είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. Και ως δια μαγείας και θα βρεις κάποιον από κοντά, και θα μιλήσεις.

Scroll to top icon