ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.8.2015 | 10:27

Θέλω να μάθω....

Θέλω να μάθω γιατί με άφησε χωρίς καμία δικαιολογία... Έχει περάσει κάτι παραπάνω απο ένας χρόνος και σχεδόν καθημερινά αναρρωτιέμαι τι να έγινε, τι να συνέβει.. Τον παρακαλούσα να μου εξηγήσει αλλά ήταν σαν να μίλαγα σε τείχο... Δεν ήθελα να είμασταν μαζί ξανά εφόσον δεν το ήθελε αυτός αλλά ήθελα να μάθω τι έγινε....Θα μου πείτε, αν σου έλεγε την οποιαδήποτε δικαιολογία θα ηρεμούσες;; Και πως θα ήξερες οτι είναι αληθινή; Όχι δεν θα ήξερα αλλά θα ήταν κάτι που μου είπε αυτός ενώ τώρα λέω πως είτε βρήκε άλλη,είτε οτι είχε παράλληλα και άλλη-εκεί φρικάρω στην ιδέα να κάνει σεξ και με άλλη κοπέλα και μερικές φορές χωρίς προφύλαξη-, είτε ξενέρωσε με κάτι, είτε με βαρέθηκε, είτε δεν ήμουν αυτό που ήθελε, είτε ήθελε μόνο σεξ... Όποια κι αν ήταν η αιτία, γιατί δεν μου το είπε;;; Νοιάστηκε για μένα και δεν ήθελε να με πληγώσει και να με στεναχωρήσει;;; Μαλακίες! Δεν μπορώ να ηρεμήσω, δεν μπορώ να κοιμηθώ με την σκέψη του τι έγινε.... Έχω προσπαθήσει να προχωρήσω την ζωή μου αλλά δεν το έχω καταφέρει ακόμα αν και έχω γνωρίσει κάποια άτομα...Προσπαθώ, μιλάω στον εαυτό μου και του λέω να τα ξεχάσει, οτι όλα ανήκουν στο παρελθόν και δεν έχει καμία απολύτως σημασία η αιτία αλλά το αποτέλεσμα... Ξέχνα το και πήγαινε παρακάτω!... Αλλά συνεχώς στριφογυρνάει στο μυαλό μου τι να έγινε... Θέλω να μάθω, γαμώτο! Αλλά αυτός δεν θα μου απαντήσει ποτέ!
3
 
 
 
 
σχόλια
Γλυκιά μου το έχω περάσει..Σε σχέση 2μιση χρόνων,που εξαφανιστηκε,τον έψαχνα και τελικά οταν τον βρήκα-είχα τρελαθεί από αγωνία-δεν μου είπε τίποτα αλλά τα έριξε και πάνω μου(ότι τον πίεσα και δεν τον καταλαβαίνω).Ένιωθα τύψεις για μήνες συν όλα αυτά που περιγράφεις.Τελικά μετά από 1 περιπου χρόνο από το χωρισμό,μέσω facebook-δεν είμασταν φίλοι και δεν είχαμε πλέον καμία επικοινωνία,είδα μια κοπέλα που έγραψε για την επέτειο τους 1 χρόνου σχέσης,σε ημερομηνία 1 μήνα πριν τα διαλύσουμε,δηλαδή σίγουρα 1 μήνα παράλληλη σχέση και βάλε.Σοκαρίστηκα για λίγες μέρες αλλά μετά μου περασε.Δεν ξαναένιωσα τίποτα.Ανακουφίστηκα βασικά.Επικοινώνησε μαζί μου μετά από 1 χρόνο και του απάντησα απο περιέργεια αν θα πει μια συγγνώμη,ούτε καν,να βγουμε ήθελε.Τον έγραψα,λέγοντας ότι θα μιλάμε.Δεν ξαναεπικοινώνησα ποτέ.Μετά από κάποιο καιρό που είχα γενέθλια μου ξαναέστειλε-χώρισε βασικά,και δεν μπήκα καν στον κόπο να ασχοληθώ,το διάβασα κ το έσβησα.Σήμερα έχω μια υπέροχη σχέση και αυτός απλά βολοδέρνει.Ξέρεις γιατι λυπάμαι μόνο;Γιατί όντως έφταιγα.Για 2 λόγους.Πρώτον που σπατάλησα μήνες νιώθωντας και τύψεις-κάποιος που σε αγαπάει δεν εξαφανίζεται ό,τι και να γίνει-και δεύτερον που είχα όλα τα δείγματα ότι ήταν μαλάκας και κότα ενω βγαίναμε,αλλά τα προσπέρναγα.Μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ.Μην αφήσεις να σε τρωει η μαλακία που δέρνει τον άλλον.Θα με θυμηθείς σε λίγα χρόνια!!Βγες εξω.Μια μέρα θα τον σκέφτεσαι και θα γελάς!!!!!
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Μαρία, και η δική της ιστορία είναι μέσες άκρες η απάντηση στην εξομολόγηαη: όταν κάποιος εξαφανίζεται χωρίς δικαιολογία, συμβαίνει κάτι αντίστοιχο (χωρίς βέβαια πάντα να έχει βρει κάτι άλλο) και δεν μπορεί να το πει στη σχέση του, ενώ ενίοτε πάει να βγει και από πάνω βρίσκοντας όλο στραβά στην μέχρι τότε σχέση του. Κάποια στιγμή ίσως μάθεις την αλήθεια εξομολογούμενη, και μάλλον δεν άξιζε για να έχει τέτοια κατάληξη. Καλή τύχη.
Είμαι στην ακριβώς ίδια θέση και εγώ αυτή τη στιγμή. Η αλήθεια είναι πως με στενοχώρησε πολύ το όλο θέμα, αλλά κοιτάω μπροστά. Φυσικά έρχονται στιγμές που σκέφτεσαι γιατί χάθηκε, γιατί δεν σεβάστηκε τίποτα απ'όσα είχαμε ζήσει κτλ, αλλά η αλήθεια είναι πως θα αρχίσει να μην έχει τόση σημασία. Έκανε την επιλογή του, και απο το να κάθεσαι να μιζεριάζεις το καλύτερο είναι να το πάρεις εγωιστικά και να κοιτάξεις τον εαυτό σου. Γιατί όπως έχει αποδειχτεί στο τέλος όλοι αυτο κάνουν (όπως και αυτός). Και εγώ είχα κάποια δείγματα, αλλά όταν αγαπάς τον άλλον τα παραβλέπεις και προσπαθείς να φτιάξεις καταστάσεις. Μπορεί να νιώθεις χαζή, αλλά πραγματικά δεν πρέπει. Εσύ προσπάθησες έστω, και να είσαι περήφανη γι'αυτό.Μια μέρα όντως θα τα σκέφτεσαι και θα γελάς όπως λέει και η Μαρία, οπότε πάρε τον χρόνο σου, ανασυγκροτήσου και πάνε γι'άλλα! Εύχομαι τα καλύτερα! (και για σενα και για μενα! :) )
Scroll to top icon