21.8.2017 | 00:28
Θέλω να σου γράψω ή να σου τηλεφωνήσω,
και δεν το κάνω γιατί φοβάμαι πως είσαι θυμωμένος μαζί μου. Και μετά θυμάμαι γιατί είμαστε έτσι και λέω πως δεν θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να επικοινωνήσω μαζί σου. Αντικειμενικά αν το δεις. Μπορείς να φανταστείς πόσο δύσκολο μου είναι όλο αυτό. Προσπάθησε λίγο να μπεις στην θέση μου. Σκέφτηκα λοιπόν, απλά να σε αφήσω ήσυχο και όταν έρθω στην πόλη σου να σου στείλω μήνυμα και αν θέλεις τότε βρισκόμαστε. Αυτό θα αργήσει αρκετά να γίνει, αλλά ίσως και να είναι καλύτερα έτσι. Να καταλαγιάσουν και κάποια πράγματα μέσα μου, ξέρεις πως είμαι κάπως λόγω του ότι είναι έτσι όπως είναι με εμένα. Και σίγουρα θα σε έπρηζα υπό άλλες συνθήκες, καταλαβαίνεις, και δεν το θέλω αυτό. Εσύ έχεις μάθει αλλιώς, και θα σπαζόσουν μαζί μου. Ήδη τώρα που σου γράφω από εδώ νοιώθω άσχημα γιατί θα το διαβάσουν τόσοι άνθρωποι και στεναχωριέμαι που είναι έτσι τα πράγματα και δεν μπορώ να μιλήσω απευθείας με εσένα. Αλλά αν θέλω να είμαι ειλικρινής, ίσως να ντρεπόμουν ακόμη περισσότερο να στα πω. Να σου στείλω θα ήθελα, και ούτε αυτό δεν τολμάω να κάνω. Σε σκέφτομαι συνέχεια. Τι άλλο θέλεις να σου πω; Αλήθεια σου λέω είμαι πολύ λυπημένη.Αν όταν έρθω είναι ακατάλληλη η στιγμή ή δεν έχεις διάθεση να με δεις, εγώ θα σε θυμάμαι να το ξέρεις. Και μέχρι τότε θα σε έχω στο μυαλό μου και στην καρδιά μου.Εκείνη που από παιδί το όνειρό της είναι να πετάξει.
0