ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ντυμένη με όλες μου τις ανασφάλειες, δέχτηκα να πιω μαζί σου ένα τσαι. Και οταν επιτέλους μου κράτησες το χέρι, ένιωσα μέσα μου οτι ηρεμησα, οτι βρήκα αυτο που έψαχνα και δε δεν έχω ανάγκη τίποτα άλλο. Όταν με φίλησες, κοκκίνησα και ένιωσα οτι απο εδώ και μπρός θα αλλάξω. Κι έτσι έμεινα γυμνή.Τα φιλιά σου είναι η ανάσα μου λοιπόν. Μου είπες οτι δε θέλεις να είμαστε μαζί , κουράστηκες, και δε μπορώ να αναπνευσω. Όπου πήγαινα ο ήλιος μου θύμιζε οτι είσαι μαζί μου κι ας ήσουν χιλιόμετρα μακριά. Έκλείνα τα μάτια και ρουφούσα τον ήλιο και σκέφτόμουν οτι κάθε ηλιάχτίδα είναι ένα χαδι σου. Ήμουν παγωμένη κι εσύ με ζέστανες. Κοιμόμουν πιο ηρεμη τα βράδια με φεγγάρι. Ένιωθα οτι με βλέπεις και κοιμόμουν χαμογελαστή.Αγαπούσα τα τριαντάφυλλα γιατί είχαν τη μυρωδιά σου, λατρεία μου. Κι όποτε μου έλειπες έψαχνα τα να μυρίσω, να νιώσω ήρεμη, να νιώσω οτι είσαι εδώ. Άνοιγα τη βρύση του κήπου και ο αέρας έπαιρνε τα μαλλιά μου αριστερά.Ήσουν μαζί μου σε κάθε τι που έκανα μακριά σου. Και όταν βρισκόμασταν ήσουν έβρισκα το ρυθμό μου. Ποθώ κάθε σπιθαμή του κορμιού σου. Κάθε τι που σε κάνει τόσο τέλειο όσο είσαι. Ήθελα απλά να με έχεις αγκαλιά. Αυτό μου ήταν αρκετό για να είμαι χαρουμενη για μέρες... μήνες... Γύρνα σε μένα. Χρειάζομαι το φώς μου.Μη με αφήσεις. Έχω να σε πάω βαρκάδα και να σου τραγουδήσω στη γλώσσα που μόνο εσύ ξέρεις καταλαβαίνεις και εκτιμάς.