15.4.2016 | 15:11
Θέλω να ξέρεις ότι στα δύσκολα
είμαι άλλος άνθρωπος από αυτόν που έχεις γνωρίσει. Είναι αλήθεια ότι η κατάθλιψη δε με άφηνε να νοιαστώ και να βοηθήσω τους άλλους, ακόμη και την οικογένειά μου. Δεν μπορούσα να σκεφτώ έξω από τα προβλήματα μου, που μεγάλωναν σαν κούκος μέσα στο κεφάλι μου πετώντας οτιδήποτε άλλο έξω. Χρειαζόμουν αγάπη για να ανασαίνω αλλά δύσκολα μπορούσα να ανταποδώσω. Ίσως γι' αυτό με κράτησες έξω από τα προβλήματά σου και δε σε κατηγορώ. Όμως εμένα μου δίνεις μερικές φορές την εντύπωση ενός ψυχρού και αδιάφορου ανθρώπου που κάνει χαβαλέ. Και θέλω να πιστεύω ότι δεν είσαι αυτό. Αν με άφηνες να μπω κι εγώ στη ζωή σου, αν ένιωθα ότι μπορώ κι εγώ να σε στηρίξω σε κάτι, αν μιλούσαμε και αποφασίζαμε μαζί, αν μου επέτρεπες να αγγίξω την ψυχή σου, όπως σου έχω ξαναπεί, θα το έκανα με απαλά και ευγενικά χέρια...