ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι παντρεμένη 7 χρόνια έχουμε ένα παιδάκι 4 χρονών Παντρεύτηκα από αγάπη Όχι από έρωτα...Δεν τον ερωτεύτηκα ποτέ μόνο τον αγάπησα.Στην αρχή είμασταν αυτοκολητοι συνεχώς μαζί. Όλα καλά περνούσαμε υπέροχα. Είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Αλλά από τότε που γεννήθηκε το παιδί όλα χάθηκαν.Υπαρχει για αυτόν μόνο το παιδί και το κινητό του τηλ.σοσιαλ μίντια κτλ.Έχω υπάρχω σαν γυναίκα μόνο κάθε Σάββατο βράδυ που θα μου πει " είσαι ετοιμη;" .εννοοντας να κάνουμε σεξ ίσα ίσα να γίνει. Τίποτα ένα ξερό σεξ.Του έχω μιλήσει επανελημενα δεν καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά. Κουράστηκα να του το λέω πως κάτι έχει αλλάξει πως έχουμε ρουτινιασει .πως είμαι μόνο η μαμά του παιδιού του.Προσπάθησε να αλλάξει αλλά πάλι τα ίδια. Με φλέρταρε άλλος στη δουλειά με διεκδίκησε πάνω από 1 χρόνο. Υπέκυψα, έκανα εξώστη σχέση.Αγαπάω τον άντρα μου αλλά παράλληλα νιώθω ευτυχισμένη με τον άλλον.Νιωθω τύψεις αλλά όχι αρκετές για να σταματήσω αυτό που ζω με εκείνον τον άλλον.Μου δίνει αυτά που ο άντρας μου δεν έχει δώσει έρωτα, ενδιαφέρων,ζωή και όλα τα ωραία του έρωτα. Πείτε μου φταίω εγώ που απάντησα και συνεχίζω να απαταω τον άντρα μου;Πείτε μου φταίω εγώ που έχω "φυγει";