ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω πως να περιγράψω την κατάσταση μου χωρίς να φανώ γελοία.. είμαι 21.. είναι χρόνια τώρα που έχω αρχίσει να κάνω δικες μου επιλογές, τις περισσότερες φορές αντίθετες με όσα θεωρούνται "της μόδας" και "της ηλικίας", πράγμα που δεν ήταν πάντα εύκολο, μου έχει κοστίσει σε φιλίες κυρίως και με έχει κάνει αρκετά εσωστρεφή.. αλλά πως να βγεις με μια παρέα που πάει μπουζούκια να διασκεδάσει αφού δεν διασκεδάζεις?? Τεσπα.. πλέον έχω λίγους ανθρώπους γύρω μου και πολύ αγαπημένους.. και μετά απ όλο αυτό τον "αγώνα" της αυτογνωσίας και των προσωπικών επιλογών, πιάνω τον εαυτό μου τελευταία να φέρεται πολύ χαζά.. λες και είμαι 15 λες και δεν έχω κανένα αξιακο σύστημα λες και είμαι χαζοχαρούμενο.. λέω πράγματα που είναι αντίθετα με όσα είχα αναλύσει στο μυαλό μου απ τα 18 μου, νιώθω σα να γεννήθηκα χθες, σα να μην έχει καμία αφετηρία η σκέψη μου.. απλά μιλάω μιλάω και μετά καταλαβαίνω ότι δεν βγάζω νόημα.. νοιώθω εντελώς μα εντελώς ηλίθια.. λες και είμαι στην εφηβεία..