ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο σύντροφος μου και εγώ έχουμε 8 χρονιά διαφορά..Όταν επέλεξα να ξεκινήσω την σχέση μου μαζί του άφησα πίσω κάθε κομμάτι του παρελθόντος μου και αφέθηκα στον έρωτα,την τρυφερότητα και όλα αυτά τα πολύ όμορφα συναισθήματα..Εν καιρώ ο ίδιος μου ο σύντροφος μου άφησε κάποια vides ότι το παρελθόν του δεν έχει μείνει και πολύ πίσω του..Δίνοντας μου (το τονίζω) το ελεύθερο να έχω πρόσβαση σε κάθε τι που μπορεί να έχει κρατήσει από την οποία σχέση του (εξηγώντας μου ότι θέλει να θυμάται το πως ήταν εκείνος τότε) το σεβάστηκα..To θέμα είναι ότι με διαφορά κάποιων μηνών πέφτω μπροστά στον ατενισμό του παρελθόντος του πχ. δουλεύοντας (ο ίδιος και εγώ καθισμένη στον καναπέ απέναντι από τον υπολογιστή) στον υπολογιστή σε μια εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης είδα πως στις αρχές του χρόνου είχε μιλήσει με την πρώην κοπέλα του..Θα ρωτήσετε "και εσύ ρε κοπελιά πως ξέρεις ότι είναι πρώην του;;" και θα απαντήσω πως μου είχε μιλήσει για αυτή μια φίλη του και πόσο τον είχε πληγώσει,πράγμα που είχα καταλάβει και εγώ όταν τον είχα γνωρίσει διότι δουλεύαμε μαζί πριν κάνουμε σχέση..Όταν ρωτάω δεν έχω μια ξεκάθαρη απάντηση,αλλά εκεί που θέλω να καταλήξω: Πως γίνεται να έχεις πληγωθεί από κάποιον πολύ,παρόλα αυτά να παίρνεις την απόφαση να κάνεις μια νέα αρχή,πάνω που έλεγες ότι θα μοναχεύσεις, να περνας καλά και να φαίνεται,να έχεις ένα άτομο στην ζωή σου που αν του το ζητούσες θα σου έδινε την καρδιά του επιτόπου και παρόλα αυτά να συνεχίσεις να έχεις την οποία επικοινωνία με το παρελθόν σου και να βάζεις σε ρίσκο το παρόν σου;;Δηλαδή είμαι παράλογη που πιστεύω ότι η αγάπη,ο ερωτάς το γαμημένο το συναίσθημα που νιώθεις είναι μοναδικό και παλεύεις για αυτό και δεν αφήνεις κανέναν και τίποτα να το "πειράξει";Δεν έχω κανένα παράπονο από τον σύντροφο μου και σημειώνω πως πότε δεν μου έχει δώσει αφορμή για να ζηλέψω.Οι φίλοι του μου έχουν τονίσει ότι είμαι η μοναδική φυσιολογική κοπέλα που έχουν γνωρίσει δίπλα του (όχι ότι είναι και ιδιαίτερα κάλο αυτό,βασικά δεν ξέρω πως να το αφομοιώσω) άλλα είναι παράλογο που με ενοχλεί;Τον έχω βάλει τόσο ψηλά στην ζωή μου που δεν σκέφτομαι ότι μπορεί όλα να αλλάξουν με ένα απλό ξύπνημα;*Εγώ είμαι μικρότερη του και ακόμη ανασφάλεια δίπλα του δεν έχω νιώσει στιγμή,ενώ ο ίδιος μου έχει εκφράσει τόσο φόβους όσο και ανασφάλειες όχι τόσο για την διαφορά ηλικίας αλλά για την ροή των πραγμάτων στο μέλλον..Πράγματα τα οποία έχω την υπομονή να παλεύω κάθε φορά...