ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγες απο το μυαλο μου,σε παρακαλω!κουραστηκα να σε σκεφτομαι,κουραστηκα να νιωθω αυτον τον πονο στο στηθος και να με πιανουν τα κλαματα ετσι στα ξαφνικα.κουραστηκα να περιμενω να επικοινωνησεις,κουραστηκα να ανησυχω για το αν εισαι καλα και να τρελαινομαι οταν σκεφτομαι οτι δεν εισαι.αφου ειμαι σιγουρη οτι δεν σε νοιαζει πια,τοτε γιατι συνεχιζω να νιωθω ετσι?ειμαι τοσο ηλιθια τελικα?μου ειπες στο τελος οτι δεν θα μπορουσα να το διαχειριστω.τοτε γιατι μου εβγαλες ολα αυτα τα συναισθηματα στην επιφανεια ενω δεν ειχες σκοπο να τα ανταποδωσεις?σου ειχα πει οτι φοβαμαι,οτι φοβαμαι πολυ.και εσυ αντι να φυγεις οπως περιμενα εμεινες και με εκανες να σε πιστεψω και να αφεθω.απλα για να φυγεις λιγο καιρο μετα και να με διαλυσεις χειροτερα απο οτι θα με διελυες αν εφευγες την γαμημενη μερα που σου ειπα οτι ημουν ερωτευμενη μαζι σου