20.7.2015 | 19:30
Θυμαμαι..
Πριν πολλα χρονια που νοσηλευτηκα για ενα μηνα περιπου στο Νοσοκομειο παιδων...ημουν κοριτσακι τοτε κ μεσα στην ανεμαλια κ την παιδικοτητα ειχα τρομαξει γιατι δε γνωριζα ακριβως...Στο διπλα μου κρεββατι ενα αγορι,ενα πολυ γλυκο που μου χρωματισε τις μερες μου...Ειχε φοβερα ματια κ ενα ομορφο χαμογελο..εκεινος με πιο σοβαρο προβλημα υγειας..αλλα με εντονη διαθεση για ζωη...Εγω αφορητα ντροπαλη κ εκεινος ακουραστο πειραχτηρι...Σημερα,μετα απο μια δθσκολη μερα κ ενω ειμαι στο νοσκομειο,περιμενω στον κηπο αποτελεσματα για τη γιαγια μου...Μου ρθαν στο μυαλο εκεινες οι μερες..20 χρονια πριν...Ευχομαι να ναι καλα,να ναι δυνατος και ευτυχισμενος!!!Μακαρι στη ζωη να χω την τυχη να γνωριζω ξανα εναν τετοιο Ανθρωπο!!!