ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.11.2014 | 17:57

ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ;

Πραγματικά δεν ξέρω τι πάει στραβά με μένα. Είμαι κοινωνική γνωρίζω εύκολα καινούρια άτομα και πιάνω άνετα κουβέντα στον καθέναν, εμφανισιακά θα με έλεγα χαριτωμένη , έχω δικό μου στυλ και ενδιαφέροντα.'Ομως κάθε φορά που μου αρέσει κάποιος συμμαθητής μου και προσπαθώ να τον πλησιάσω δεν πέρνω ποτέ ανταπόκριση. Γενικά επιδιώκω να μιλάω με όλους αλλα 4-5 φορές που μου άρεσε πραγματικά ένα αγόρι ,του μίλαγα λίγο παραπάνω προσπαθούσα να ανταλλάξουμε απόψεις αλλά παρά την φιλική αντιμετώπιση υπήρχε πρωτοβούλια μόνο από την μεριά μου και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί.Να συμπληρώσω πως δεν έχω γίνει υπερβολική ώστε να τρομάξει κάποιος.Ποτέ πραγματίκα δεν άρεσα σε κανέναν. Και οχί δεν δέχομαι πως δεν ήμουν ο τύπος τους γιατί ήταν και οι 5 διαφορετικές προσωπικότητες και μάλιστα ο ένας ήθελε απεγνωσμένα κοπέλα. Επίσης να πω πως δεν μου άρεσε ποτέ κάποιος κούκλος μάγκας αλλα τα λεγόμενα καλά παιδιά που σχεδόν καμία κοπέλα (πολύ κακώς) δεν βλέπει ερωτικά.Και τώρα σπάω το κεφάλι μου να βρω τι φταίει ο μόνος λόγος που μπορώ να σκεφτώ είναι πως πάντα είχα την εικόνα του καλού ήσυχου κοριτσιού, αλλά δεν μου φένεται πειστικός. 'Ολη η κατάσταση έχει αρχίσει να φθείρει την αυτοπεποίθηση μου , και πραγματικά πιστέυω πως κάτι πάνω μου είναι αντιερωτικό και απωθητικό αλλά δεν μπορώ να εντοπίσω τι. Και είναι λογικό όταν βλέπω χωρίς να θέλω να γίνω κακιά ( αν και δν τον γλιτώνω τον χαρακτηρισμό της στρίγγλας σήμερα ) κοπέλες καθόλου θηλύκες , κακές , απεριποίητες ( εννοω μες την μπίχλα),χωρίς προσωπικότητα να είναι αρεστές.Και όλο αυτο με πληγώνει ακόμα περισσότερο όταν είμαι ερωτευμένη για πρώτη φορά στην ζωή μου με έναν συμμαθήτη μου που κάθετε στο διπλάνο θρανίο και σπάνια μπαίνει στον κόπο να μου μιλήσει ( το μόνο παρήγορο είναι πως τον ξέρω μόνο δύο μήνες ). Κανω μαύρες σκέψεις πως ποτέ δεν θα βρω ανταπόκριση στα συναισθήματα μου, και θα γεράσω μόνη μαζί με ένα τσούρμο γκρι γάτες .ΥΓ.αυτά τα έγραψα εδώ γιατί δεν έχω κάποιον που να μπορώ να του εμπιστευτώ τόσο προσωπικές σκέψεις , μπορώ να πω πως ανακουφιστηκα . Πραγματικά υπέροχη στήλη !Ελπίζω να μην κούρασα . ;)
 
 
 
 
Scroll to top icon