16.4.2012 | 17:21
Τι ημέρα η χτεσινή!
Δεν ήθελα να έρθεις γιατί θα γινόταν αυτό που φοβόμουν,αλλα δεν ήθελα να είσαι μόνη σου,τέτοια ημέρα.Πάσχα με γονείς,συγγενείς και εσένα πρώτη φορά σπίτι μου.ΛΑΘΟΣ.Ολοι είπαν οτι είσαι όμορφη...αρχικά,μετά άρχισες να πίνεις και να γέρνεις σε όποιον ώμο είχες δίπλα.Ολοι ήπιαμε,κάνεις δεν έγινε ρόμπα.Μετά σε έπιασαν οι κρίσεις και οι φοβίες,άρχισες να τρέμεις,τα χείλι σου κρέμασαν,το στόμα σου έτρεμε και δεν μπορούσες να μιλήσεις.Φοβήθηκαν όλοι,ήθελαν να καλέσουμε ασθενοφόροΣε πήρα να φύγουμε.Κρεμάστηκες επάνω μου πάλι,άρχισες να στριγγλίζεις...Συγνώμη αλλά είσαι άρρωστη και δεν είμαι γιατρός.Στην αρχή ήθελα να βοηθήσω,τωρα δεν μπορώ άλλο.Τώρα σκέφτομαι την προηγούμενη σχέση μου,που απλά βλέπαμε ταινίες και ακούγαμε μουσική.Δεν μπορώ τα βράδυα πυκνά συχνά να προσπαθώ να σε κάνω να συνέρθεις.Τι να κάνω; Επρεπε να φύγω στον πρώτο μήνα,που είδα πράγματα,τώρα έχει περάσει 1 χρόνος και Φοβάμαι τις αντιδράσεις.Στον μήνα επάνω απλά θα έφευγε.Τώρα;