22.10.2011 | 19:54
Τι καλά που είναι όταν δεν ξέρεις!!
Χτες το βράδυ είδα τυχαία στον δρόμο αυτόν που είμαι ερωτευμένη αγκαλιά με μια άλλη..Ευτυχώς αυτοί δεν με είδαν..Κοκάλωσα στη θέση μου, μου κόπηκε η ανάσα κι ένιωσα ένα ρεύμα να διαπερνά το κορμί μου από πάνω ως κάτω..Νομίζω ότι κράτησε μερικά δευτερόλεπτα..Τι απαίσιο συναίσθημα..Ώρες μετά και νιώθω ακόμα αυτό το μούδιασμα..την ίδια δύσπνοια!Γιατί να βρεθώ εκείνη την ώρα, σ' εκείνο το μέρος?Γιατί έπρεπε να τους δω?Που θα μου χρησιμέψει αυτή η πληροφορία?Ούτως ή άλλως είχα να τον δω και να του μιλήσω μήνες..Δεν έχουμε καμία επαφή, ούτε κοινές παρέες..Εγώ η ίδια απομακρύνθηκα, αφού δεν προχώρησε μεταξύ μας, για να ξεμπλοκάρω και να πάω τη ζωή μου παρακάτω. Να είναι καλά το παιδί, αλλά εγώ δεν χρειάζεται να ξέρω τις λεπτομέρειες..Τι καλά που ήταν όταν δεν ήξερα!!!