ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις γύρισα απ' έξω...Ντύθηκα στολίστηκα και με το πρώτο λεωφορείο κατέβηκα κέντρο.Σύνταγμα-Μοναστηράκι-θησείο και πάλι πίσω,με μόνη συντροφιά το τσιγάρο.Σας έβλεπα όλους χαρούμενους με τις παρέες σας και με τα ταίρια σας και σας ζήλευα αφάνταστα...Αυτή την στιγμή πίνω και καπνίζω βλέποντας τηλεόραση κλαίγοντας και προβλέπω να με παίρνει το πρωί.Δεν έχω δουλειά και στην σχολή τα πάω χάλια.Δεν έχω φίλους ούτε παρέες.Και το χειρότερο δεν έχω κανέναν δίπλα μου.Έναν άνθρωπο που θα μιλήσει μαζί μου και δεν θα το κάνει από αγγαρεία όπως όλοι.Δεν ξέρω τι να σας γράψω.Τα συναισθήματα που με κατακλύζουν τώρα δεν μπορώ να τα αποτυπώσω με λέξεις.Τι θλίψη θεέ μου...Ελπίζω μόνο να είναι εκείνη καλά...Κι ας μην θέλει να με ξέρει πλέον...Αυτά :)