ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καναμε παρεα,περνουσαμε ωρες μαζι,ειχαμε πολλα κοινα και υπηρχε ελξη,αστεια,πειραγματα και ενιωθα σιγα σιγα να τον ερωτευομαι.του το ειπα και εκεινος ενω αρχικα μου ειπε οτι νιωθει κατι για μενα μετα απο λιγες μερες μου ειπε να το ξεχασουμε και καλυτερα να μεινουμε φιλοι γιατι ειναι πιο σημαντικο και ετσι δε θα χαθουμε ο ενας απο τη ζωη του αλλου.ειχαμε και οι 2 σχεσεις,εγω χωρισα εκεινος μου ελεγε οτι εχει βαλτωσει και πολλες φορες προτιμουσε να παμε για καφε ή σινεμα παρα να συναντησει την κοπελα του.τελοσπαντων,δεχτηκα να μεινουμε φιλοι για να μην το χασω απο τη ζωη μου και του εδειχνα ποσο σημαντικος ειναι για μενα.τελικα ενω συνεχεια ελεγε ποσο ασφυκτια στη σχεση,εμεινε μαζι της,την παντρευτηκε και φυσικα με καλεσε ενω ηξερε οτι δεν τον εχω ξεπερασει ακομα.μετα απο αυτο απομακρυνθηκα,γνωρισα καποιον αλλο και τωρα μου κολλαει και μου λεει πως με θελει και πως ταιριαζουμε και πως οταν κανει ερωτα με την αλλη σκεφτεται εμενα.μου ειπε ξεκαθαρα οτι με θελει για σεξ αλλα παρολα αυτα μου κανει ζηλιες κ υποτιμα το φιλο μου και μου λεει πως επειδη του μοιαζει καπως ειναι ενα υποκαταστατο και ποτε δεν τον ξεπερασα.του ειπα οτι οσα νιωθω γι αυτον παραμενουν αλλα πρεπει να συνεχισω και πως ετσι ειναι η ζωη.ισως καποια στιγμη να μπορουμε να πιουμε εναν καφε σαν φιλοι.το θεμα ειναι πως ειχα βρει μια ισορροπια και τωρα νιωθω καπως μπερδεμενη.τι να κανω;