ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι πολυ απογοητευμενος καθε πρωι ξυπναω λυπημενος με σκεψεις διαφορες γυρο απο αυτο που με καιει..ειμαι 33 και γενικα εχω κανει αρκετα πραγματα στη ζωη μου με γυναικες οποτε μια σχετικη εμπειρια υπαρχει..τελη του 2013 εκει που δουλευα επιασε δουλεια μια κοπελα οταν την ειδα οκ μου αρεσε αλλα μεχρι εκει,τοτε κι εγω και εκεινη ειμασταν σε σχεσεις εγω 5 χρονια εκεινη 3 αλλα και οι δυο ειμασταν καπως γιατι αντιμετωπιζαμε και οι δυο προβληματα με τους τοτε συντροφους μας και αυτο ηταν που ουσιαστικα μας εφερε κοντα γιατι τα συζηταγεμε προσπαθοντας να στηριξει ο ενας τον αλλο..εγω πηρα την αποφαση και χωρισα πρωτος το δικο της ηταν καπως πιο δυσκολο γιατι συζουσαν..σιγα σιγα χωρις να το καταλαβουμε ειχαμε ερθει πολυ κοντα,εκει αρχισα να την ακουω με την παρτη της,της εδειχνα ενδιαφερον εντονο αλλα κολωνα να κανω την πρωτη κινηση κσι τελικα την εκνανε εκεινη αφου ειχε χωρισει-μετακομισει..ετσι ξεκινησαμε και ολα μοιαζαν τελεια ως συνηθος..ορκιστηκαμε και οι δυο ειλικρινεια μιας και ειχαμε καει απο τους πρωηνειχαμε τρελη επικοινωνια μιλουσαμε με τα ματια γελουσαμε πολυ μοιαζαμε σε παρα πολλα και εγω ηξερα οτι ειμουν ερωτευμενος...η μαλακια δεν αργησε να γινει..ενα σαββατο κι ενω ειχαμε πει να βρεθουμε λιγο πριν κανονησουμε αρπαχτικαμε για το τιποτα και ετσι ακυρωθηκε και αυτοματα μπηκα στη σκεψη να την τσεκαρω..τη εστησα εξω απο το σπιτι της και κατα της εντεκα εσκασε μυτη ο πρωην της να της φερει τον σκυλο τους τον οποιο του ειχε δωσει για λιγες μερες..εκεινο που με ειχε πειραξει θυμαμαι ηταν το ψεμμα που μου ειχε πει και ο τροπος που δημιουργησε..τεσπα μετα απο λιγο καιρο και αφου το συζητησαμε το ξεπερασαμε και ειμασταν παλη μαζι...εβλεπα οτι εγω κραταγα την "σχεση" δεν ειχε πολυ χρονο για μας γκρινιες κλπ ως που λιγο πριν τα γενεθλια μου μου ειπε να χωρισουμε,το παραξενο ηταν οτι την μερα των γενεθλιων μου εκανε και "κανονικο" δωρο..τεσπα η ουσια ηταν οτι εγω την ειχα ερωτευτει δυνατα δεν ξερω γιατι ουτε πως μου βγηκε ολο αυτο ηξερα ομως οτι υπεφερα..η επλιδα μου και μπορει και υο μεγαλο λαθος μου ηταν οτι βλεπομασταν στη δουλεια..στη αρχη ηταν πολυ δυσκολο καποιες φορες τσακωνομασταν χοντρα μετα ομως τα πραγματα ηρεμισαν..τοτε ηταν που τα εβαλα κατω και ειπα οτι θα τη διεκδηκησω εκμεταλευομενος το οτι την εβλεπα καθε μερα και το εκανα με ολες μου τις δυναμεις της εδειχνα τρελο ενδιαφερον την φροντηζα νοιαζομουνα της εκενα διαφορες εκπληξεις δωρακια του τυπου φαγητο λουλουδια γλυκα βιβλια κλπ,της μιλησα αρκετες φορες παντα με ωραιο τροπο και χωρις να την πιεζω και η αληθεια ειναι οτι ηρθαμε ξανα καπως κοντα οχι οτι ειχαμε κατι αλλα απο εκει που με απεφευγε ξεκινησαμε να ψηλοβγαινουμε και ειχαμε και καποιες στιγμες λιγο πιο τρυφερες..και βεβαια μιλαγαμε μα τις ωρες στο τηλ μετα την δουλεια..εκει που νομιζα οτι παει λιγο καλυτερα στο τελειως ξαφνικο μου λεει οτι σε ενα μηνα το πολυ θα γυγει απο αθηνα για να μετακομισει μονιμα στο νησι της,εκει ενιωσα οτι εφαγα κουτουλια χωρις να το περιμενω..η αποφαση της ηταν οριστικη αλλα το παλεψα μεχρι το τελος ακομα πιο πολυ απο πριν με οτι δυναμη μπορουσα να βρω...πραγματικα ειμουν χαλια επιανα τον εαυτο μου να κλαιει με το παραμικρο εγω που δυσκολα εως καθολου εκλαιγα μεχρι τοτε...την μερα που εφυγε την πηγα στα κτελ και οταν εφευγε το λεωφορειο νομιζα οτι ξεριζωνοταν κατι απο μεσα μου με το ζορι κρατιομουν να μην φυγουν τα δακρυα ως που να μπω στο αυτοκινητο μου...τεσπα ολα πλεων ειχαν παρει το δρομο τους..στην αρχη μιλαγαμε σχεδον τεσερεις φορες την μερα στο τηλ οι τεσερεις γιναν δυο και μια ωραια μερα μετα απο λιγο καιρο χωρις κανενα απολυτος λογο απλα δεν απαντουσε στα τηλεφωνιματα μου..προσπαθησα αρκετες φορες αλλα τιποτα το μονο που μου ετηλε ενα μηνυμα που ελεγε να μην την ενοχλω γιατι απλα θελει να ηρεμισει...εκει ηταν η στιγμη που παραιτηθηκα απο ολο αυτο το πηρα αποφαση και ειπα οτι δεν θα ξανασχοληθω,δεν ειχε νοημα και εγω δεν ειχα δυναμεις..εφυγε μαιο,περασα ολο το καλοκαιρι κλησμενος στον εαυτο μου χωρις διαθεση και προσπαθουσα να κανω μονο τα τυπικα..στην αρχη ποναγε παρα πολυ αρχισα λιγο να ξεχνιεμαι τον αυγουστο και να κανω καποια δειλα ονειρα για το μελλον..με την ετσι καμια επικοινωνια ωσ που ξαφνικα ενα βραδυ του οκτωμβριου στις δυο τα ξημερωματα σκαει μηνυμα στο κινητο μου.."γεια χαρα τι κανεις?"πρεπει να το κοιτουσα κανενα τετατρτο το κινητο μεχρι να καταλαβω τι ακριβως γινοταν...τεσπα της απαντησα και την αλλη μερα στα καπακια με πηρε τηλεφωνο πολυ χαλαρα σαν να μην περασε ουτε μια μερα και μου ζητησε να βρεθουμε..εννοηται οτι ειπα ναι χωρις δευτερη σκεψη και την αλλη μερα βρεθηκαμε..περιεργα συναισθηματα απο μεν τουλαχιστων στην αρχη αμηχανια αλλα μετα κομπλε ηταν πραγματικα σαν να μην περασε μια μερα..μπορει να ακουστω υπερβολικος ομως εκεινη την στιγμη ειμουν ευτυχισμενος..ειπαμε παρα πολλα πραγματα ειδα μια οικειοτητα και σε πολλα που ανεφερε απο τα σχεδια της συμμετειχα κι εγω..οταν ηρθε η ωρα να χωριστουμε ανανεωσαμε το ραντεβου μας για την επομενη το οποιο τελικα δεν ηρθε ποτε κι εγω απο την ξαφνικη χαρα ξαναβυθιστικα στις σκεψεις και καπως ετσι περασαν δυο μηνες και την παραμονη των χριστουγεννων της εστηλα τις ευχες μου,μου απαντησε μιλησαμε και κανονησαμε και ξαναβρεθηκαμε μετα απο καιρο...πανω κατω αυτη ειναι η ιστορια μου τιποτα το ξεχωριστω απο τοσες αλλες,προσπαθω να μαι ρεαλιστης αν και πολλες φορες περνει φορα το μυαλο και ταξιδευει στον δικο μου κοσμο...ξερω οτι εκεινη ειναι αλλου εχει προχωρισει την ζωη της αν και δεν το εχει παραδεχτει ποτε,ξερω οτι ειναι σχεδον απιθανο να ειμαστε ξανα μαζι αν και το υελω σαν τρελος κι ας ξερω οτι ειναι μεγα λαθος..οτι πρεπει να την ξεχασω και να προχωρισω γιατι στο μονο που κανω κακο ειναι ο εαυτος μου και αυτη ζει την ζωαρα της..ολα αυτα τα ξερω το θεμα ειναι οτι ακομα υποφερω και ποναω ακομα κληνομαι στο σπιτι μου και κλαιω ακομα φανταζομαι να κοιμομαστε αγκαλια να κανουμε ερωτα ακομα την ακουω και την βλεπω μπροστα μου,ειναι ακομα η πρωτη σκεψη το πρωη και η τελευταια το βραδυ...ακομα τρεφω ελπιδες οτι θα ξαναγυρισει κι ας ξερω οτι δεν θα γινει ποτε...