11.5.2014 | 08:50
Τι μου συμβαίνει;
Μετά από τόσο καιρό, γράφω εξομολόγηση για κάποιον άλλον. Για σένα, που μιλάς τόσο όμορφα, είσαι πανέξυπνος, μαχητής, δεν τα παρατάς, δεν συμβιβάζεσαι, προσπαθείς να αλλάξεις τον κόσμο, να τον κάνεις καλύτερο, τουλάχιστον στον τομέα σου. Πιστεύεις ότι η οικογένεια είναι πάνω απ' όλα. Τα μάτια σου είναι ζεστά, κοιτάνε με τόση γλύκα, είσαι ευγενικός, μετριόφρων και ταπεινός. Λίγες φορές σε έχω δει, αλλά είδες πόσα πράγματα έμαθα για σένα; Σε θαυμάζω, θα ήθελα να σε γνωρίσω καλύτερα. Όμως δεν θα τολμήσω ποτέ να σου το πω ( ούτε στον εαυτό μου τολμώ), γιατί δε θ αντέξω να πάρω άλλη απόρριψη. Ούτε εσύ θα μου πεις ποτέ κάτι, γιατί θα γινόταν θαύμα αν μου έλεγες και θαύματα δεν γίνονται τουλάχιστον σε μένα. Δεν τρέφω αυταπάτες. Μένει μόνο να σε θαυμάζω...από μακριά Απογοήτευση...