ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 22 χρόνων..πριν 2 χρόνια είχα μια σχέση 3μιση χρόνια αλλά από τότε που χώρισα και όποιον και αν γνωρίσω νιώθω πως Δεν υπάρχει καμία χημεία και πως οι περισσότεροι ψάχνουν το κάτι παραπάνω από πολύ νωρίς και όχι κάτι πιο ουσιαστικό..επίσης όταν μιλάμε στα μηνύματα είναι πιο επίμονοι στο να βρεθούμε και στέλνουν πιο συχνά ενώ με το που βρεθούμε και μετά είναι λες και χάνεται όλο το ενδιαφέρον..Γενικά είμαι μια κοπέλα που έχω αρκετές αμφιβολίες για όλους , δεν είμαι τόσο δυναμική και νιώθω ότι έχω πολλές ανασφάλειες..Μήπως φταίει αυτό το ότι δεν μπορώ να βρω κάποιον ; Ότι δεν αγαπάω αρκετά τον εαυτό μου και αυτό βγαίνει προς τα έξω και τους χαλάει ; Γενικά είναι φορές που αν βγω με συγκεκριμένους ξαφνικά με πιάνει κάτι σαν μελαγχολία και σταματάω να μιλάω αν δεν πολύμιλαει και αυτός και έτσι δείχνω πολύ κλειστή και καμία φορά δεν κάνει και κίνηση ο άλλος..ισως να φταίει το ότι ήμουν τόσα χρόνια σε μια τοξική σχέση και μου δημιούργησε θέματα και γιαυτο δεν μπορώ να προχωρήσω..Είμαι σε μια φάση της ζωής μπυ που θέλω κάτι πιο ουσιαστικό , θέλω έναν άνθρωπο δίπλα μου να με ερωτευτεί και να τον ερωτευτώ..να υπάρχει αυτή η έντονη χημεία αλλά δεν βρίσκω..μου φαίνονται όλοι ίδιοι στον τρόπο προσέγγισης τους και ειδικά μέσα από σοσιαλ που στέλνουν οι περισσότεροι..