ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω ενα μεγαλο κενο που αφησε ο χωρισμος με τη τελευταια κοπελα μου, ηταν κατι πολυ δυνατο το οποιο με αφησε μονο και θελω να ξαναζησω κατι τετοιο (οχι ιδιο φυσικα αλλα αναλογικα το ιδιο δυνατο) ομως το θεμα ειναι οτι εχω τεραστια ανασφαλια.. απο τη μια ειναι το οικονομικο (τα οικονομικα μου δεν ειναι και τα καλυτερα και οσο και αν το κανουμε, στις σχεσεις παιζουν μεγαλο ρολο αυτα) απο την αλλη η ελλειψη του απαιτουμενου χρονου για να κανω νεα γνωριμια (δουλευω σε σπαστο ωραριο τις καθημερινες οποτε ουσιαστικα μονο ΣΚ μπορω) και γενικα δεν υπαρχουν οι καταλληλες συνθηκες για να γνωρισω καποια..νιωθω πως μπαινω σε μια αναμονη η οποια δε ξερω ποσο θα διαρκεσει, τα μονα 2 πραματα που ξερω με απολυτη σιγουρια ειναι πως ενω νιωθω ετοιμος να προχωρησω (απο ψυχολογικης αποψης καθως μου λειπει το να νιωθω εντονα συναισθηματα για καποια και να μοιραζομαι στιγμες μαζι της) στη ζωη μου μετα τον χωρισμο μου, δεν επικρατουν ολες οι υπολοιπες συνθηκες, και το οτι δε ξερω τι μπορω να κανω για να αλλαξω τα δεδομενα, νιωθω γενικα μια αβεβαιοτητα για το μελλον και μια απαισιοδοξια την οποια δε πιστευω οτι θα μου λυσει αυτη η νεα γνωριμια, γενικα θελω να φτιαξουν καπως τα πραματα στους αλλους τομεις και μετα να κανω καποια σοβαρη γνωριμια ομως το θεμα ειναι οτι καθως δε ξερω ποτε θα γινουν αυτες οι αλλαγες, φοβαμαι στη σκεψη οτι θα περασουν αλλες x βδομαδες ή μηνες μεχρι να ξεκαθαρισει το τοπιο, και νιωθω εντονη αυτη την απουσια στη ζωη μου...