ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με το αγορι μου εχουμε σχεση απο αποσταση εδω και 8 μηνες....βλεπομαστε αρκετα συχνα και μενουμε μαζι για αρκετες μερες ωστε να καλυψουμε το κενο.Τωρα τελευταια ομως ακουει πολυ τις γνωμες τον αλλων οσον αφορα το θεμα της αποστασης.Εκεινοι θα του πουν διαφορα οπως π.χ θα παει με αλλον,σε κοροιδευει,σχεση απο μακρια δεν γινεται και αλλα τετοια....Αυτος τα πιστευει και χαλιεται μονος του.Ξερει τι ανθρωπος ειμαι καλυτερα απο οτι οι φιλοι του και ομως μπορει να με παρει τηλεφωνο στις 3 η ωρα και να μου πει οτι δεν νοιωθει πλεον οπως παλια και κατι τετοια τρελα με αποτελεσμα να μαλωνουμε να μου λεει πως δεν μου εχει εμπιστοσυνη να μην ξερω τι θελει πραγματικα απο μενα αν με θελει ή οχι και καταληγει να με πιεζει για διαφορα πραγματα οπως : ποτε θα σε δω , δεν κανεις τιποτα για εμενα , εισαι αχαριστη.Χρωσταω 4 μαθηματα για πτυχιο σε δυο βδομαδες και πιστευω οτι μου αξιζει να κοιταξω λιγο τον εαυτο μου αυτον τον καιρο για να πετυχω στην ζωη μου.Περιμενα για αυτον τοσους μηνες μεχρι να βγαλει τον στρατο και αυτος λεει οτι δεν μπορει να περιμενει για μενα γιατι λεει βαριεται την αναμονη.....Του ειπα δεν θελω να ξερω τιποτα για αυτον και του εκλεισα το τηλεφωνο....ανθρωπους που δεν με εμπιστευονται μου λενε ποσο αχρηστη ειμαι συνεχεια στο τηλεφωνο επειδη αυτοι ειναι κομπλεξικοι που ακουν τους αλλους και οχι την καρδια τους που εχουν τεραστιες απαιτησεις απο τους αλλους δεν τους θελω στην ζωη μου.Τι αλλο να κανω....εχω απελπιστειΑυτα!