ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια! Εύχομαι να έρθει κάποτε η μέρα που εδώ θα γράφω μόνο ευχάριστες εξομολογήσεις. Άλλο ένα βράδυ που κλαιω στο δωμάτιο μου. Είναι για όλους δύσκολο το ξέρω και που έχω μόνο την υγεία μου θα πρέπει να είμαι -και είμαι- ευγνώμων. Βιώνω όμως μια ματαιότητα, κόπηκα στα 2 τελευταία μαθήματα για πτυχίο και στο ένα τελείως αναίτια με 4...είμαι 9ο (!!) έτος νομική αθηνων και νομίζω όλο αυτό δεν θα τελειώσει ποτε... βρίσκομαι σε μια μεταβατική φάση ζωής γενικά , και η καραντίνα το δυσκολεύει περισσότερο. Έσπασα με φίλους από το σχολείο για διάφορους λόγους και δεν έχω άνθρωπο να βγω βόλτα, μόνη όταν πάω πλέον είναι χάλια γιατί βλέπω παρέες ζευγάρια οικογένειες και εγώ η άδικη κατάρα.. φίλοι από τη σχολή και την παλιά μου δουλειά είναι μακριά και με στεναχωρει πως η κοινωνική ζωή μου πρέπει να περιορίζεται σε ακτίνα 2 χλμ. Που να βρω φίλους; Πίστευα φέτος πως θα πάρω πτυχίο θα βρω σύντροφο επιτέλους μια και σχέση δεν έχω κάνει ποτε και νέους ανθρώπους / φίλους που θα με σέβονται...κι όλα πήγαν στράφι και με καταβροχθίζει όλο αυτό. Δεν έχω όρεξη για τίποτα. Ξεκίνησε το νέο εξάμηνο και μου φαίνονται όλα βουνό κι ας είναι δυο μαθήματα ,είναι δύσκολα πολύ (σχολή δεν παράτησα ποτε απλά τυχαν δυσκολίες). Νιώθω πως δε θα τα καταφέρω ποτε. Και θέλω όμως τόσο πολύ να ξεκουραστώ, να ηρεμήσω και να ζήσω και εγώ όμορφες μέρες , απλά πράγματα ζητάω ένα καφέ με μια φίλη στον ήλιο πχ. να βρω έπειτα μια δουλεια να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου. Βγαίνεις ποτε απ αυτό το βούρκο ; Πως ; Αν έχετε ανάλογες εμπειριες θα το εκτιμούσα ή πως το αντιμετωπίζετε όλο αυτό ... νιώθω ότι είμαι η μόνη που με έχει ρίξει τόσο και σε ψυχολόγο που πήγα η ξελαφρωση ήταν στιγμιαία. Τι άλλο να κάνω ; Εύχομαι δύναμη και υγεία σε όλους. Καλο βράδυ