9.7.2019 | 04:06
Τι να πω
Πραγματικά αυτή τη στιγμή δεν ξέρετε πόσα έντονα συναισθήματα νιώθω μέσα μου.Στην αρχή είχα σκοπό να κάτσω και να γράψω ένα κατεβατό για όλα όσα έγιναν αυτά τα τελευταία 3 χρόνια μέχρι σήμερα που χώρισα.Αλλά δεν έχει νόημα. Λες και θα πάρω κουράγιο.Θα σας δώσω όμως το συμπέρασμά μου. Ενα συμπέρασμα βγαλμένο μέσα από έρωτες, από καρκίνο, από θάνατο και από αγωνία με λαχτάρα (όπως έλεγε ο Βοσκόπουλος):Την υγειά μας και την αισιοδοξία να έχουμε και τίποτα δεν είναι αναντικατάστατο πέρα από την οικογένεια ή τουλάχιστον τους ανθρώπους που θεωρούμε οικογένεια.Το ειρωνικό είναι ότι την σωματική υγεία μου δεν θα την έχω για πολύ ακόμη (επειδή στατιστικά η υποτροπή στην κακοήθεια μου είναι ζήτημα χρόνου να συμβεί) και την οικογένειά μου την έχω μισή. Έχω όμως την αισιοδοξία μου. Αν εσείς όμως έχετε και τα τρία από τα παραπάνω, δεν ξέρετε πόσο ευλογημένοι και τυχεροί είστε.
0