ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν και αυτές οι γυναίκες που ούτε ωραίες είναι ούτε άσχημες, κάτι σε νορμάλ. Βάζουν τακούνια, φορέματα, make-up, τέλοσπάντων βγαίνουν έξω τους την πέφτει κανένας όχι κάνας ουάου αλλά στα κυβικά τους, και κατευθείαν άκυρο. Της την πέφτει κανένας από κοινή παρέα, πάλι άκυρο. Ούτε ένα ραντεβουδάκι ρε παιδί μου δεν θέλουν να βγουν να δουν πως είναι. Έχουν να κάνουν σεξ 4 χρόνια και σχέση δεν ξέρω καν αν έχουν κάνει ποτέ. Είχαν τόσες επιλογές να διαλέξουν και αυτές κάθονται σχολιάζουν που πήγαν οι άνδρες και άλλα κουραφέξαλα, ενώ τα φοιτητικά χρόνια τέλειωσαν. Και απορώ και γω σαν άνδρας τι σκατά περιμένουν; Ποιον περιμένουν να καταλάβω; Τον Μπραντ ή τον Γιώργη τον Μπάρμαν; Γιατί εγώ σαν άνδρας για να ρίξω μία γυναίκα και όχι καμιά σούπερ ουάου αλλά στα κυβικά μου, αμάν κάνω. Βλέπω τις κοπέλες αυτές να έχουν αρκετές επιλογές και να μην κάνουν τίποτα και αναρωτιέμαι... σεξ δεν γουστάρουν; έναν να πάνε για καφέ ή να δουν καμιά ταινία δεν θέλουν; Πότε θα τα κάνουν αυτά; στα 30; τα φοιτητικά χρόνια τελειώσαν. Από τη μία τις ζηλεύω γιατί έχουν τόσες επιλογές και από την άλλη θέλω να τους ρίξω μία σφαλιάρα να συνέλθουν. 5 χρόνια κάνουμε παρέα και τους τα λέω και εγώ και άλλοι, αυτές τίποτα... στον κόσμο τους. Μα είναι λογικό όλο αυτό;