ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.11.2013 | 18:40

Τι νύχτα κι αυτή...

Πριν από 2 καλοκαίρια , περάσαμε το βράδυ μαζί , στο διαμέρισμα που έμενες τότε στους Αμπελόκηπους . Το βράδυ ενώ εσύ κοιμόσουνα , βγήκα λίγο στο μπαλκόνι με θέα τη λεωφόρο .Έβλεπα τη μεγάλη πόλη , τα αυτοκίνητα να περνούν και το λόφο του Λυκαβηττού στο βάθος.Και συλλογίστηκα : γιατί ? Είδα κάποιους στο βάθος του δρόμου να προσπαθούν να παραβιάσουν ένα αυτοκίνητο . Μπα , μάλλον ιδέα μου ήταν . Πέρασε μία παρέα από κάτω με γέλια,φωνές,φασαρία ,κακό .Μία κιθάρα ακουγόταν αμυδρά από τον πάνω όροφο , μάλλον κάτι θα αφιέρωνε ο τύπος στην δικιά του.Κατέβηκα από την πίσω σκάλα που βγάζει στον ακάλυπτο και επικοινωνεί με το αίθριο της δίπλα πολυκατοικίας .Το πότε αυτή η σάπια σκάλα θα καταρρεύσει και θα γκρεμοτσακιστώ είναι ένα ερώτημα.Πάτησα ένα διαφημιστικό φυλλάδιο και παραλίγο να γλιστρήσω . Κάτω , μια παρέα από τρεις κοπελιές περίμενε εκεί τη φίλη τους . Θα έβγαιναν . Αγόρασα 2 μπύρες από το παρακείμενο περίπτερο . Στο βάθος του δρόμου είδα ένα λεωφορείο , ήταν από εκείνα που λειτουργούν 24ωρο . Έκατσα σε ένα παγκάκι κοντά στις κοπέλες και ήπια τη μπύρα . Ένα τραγούδι αντηχούσε στο χώρο . Είδα το παλιό ασανσέρ να κατεβαίνει και εμφανίστηκε η κοπέλα που περίμενε η παρέα . Μετά από λίγο πέρασε ένα αμάξι ,τις πήρε και έφυγαν.Ξαφνικά ,ένα αυτοκίνητο άρχισε με ιλιγγιώδη ταχύτητα να τρέχει καταπάνω μου και εγώ τα ‘χα χάσει και δεν μπορούσα να κουνηθώ . Ωχ ! Η ώρα μου είχε έρθει ! Θα γινόμουνα κιμάς !! Ενώ είχα κοκαλώσει αυτό έτρεχε , έτρεχε , έτρεχε χωρίς σταματημό , ώσπου ΜΠΑΠ ! Ξύπνησα μες στον ιδρώτα . Κοιτάω το κινητό , 3:30 η ώρα . Διαπιστώνω ότι μόνο εγώ κοιμόμουν στη σκηνή του καμπινγκ και ακούω τραγούδια και φωνές έξω στην παραλία . Βγήκα λίγο από τη σκηνή , βλέπω όλη την παρέα μου μαζεμένη , ακούω αυτό το γέλιο και.…Ωχ!Την βλέπω… 1 χρόνος έχει περάσει και αυτή είναι στάνταρ ακόμα θυμωμένη μαζί μου. Πόσο μαλάκες είναι αυτοί οι φίλοι μου ? Τώρα χαράματα βρήκαν να τη φέρουν ? Σίγουρα η ξαδέρφη μου , που με διατάζει να ντυθώ , το είχε σχεδιάσει... Βγαίνουμε χαλαρά σε ένα μπαράκι , το ύφος της αινιγματικό.Λέμε τυπικές κουβέντες , όπως είχαμε πει στα μηνύματα που ανταλλάξαμε τελευταία , όταν έμαθα ότι θα ‘ρθει κι αυτή στο νησί.5:30 την γυρνάμε στο ξενοδοχείο της εκεί κοντά .Μένουμε σε κάποια φάση οι δυό μας . Πετάω αμήχανα μια μαλακία , αυτή απαντάει κάτι εξίσου μαλακισμένο ,την κοιτάω,με κοιτάει,με αρπάζει και αρχίζουμe να φιλιόμαστε σαν να μην υπάρχει αύριο.
 
 
 
 
Scroll to top icon