ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω κανει σχεσεις στη ζωη μου κ ολες μακροχρονιες...κ ομως με οποιον κ να ημουν υπηρχε ενα παιδι που δεν ηξερα το ονομα του,ουτε αυτος το δικο μου κ καθε φορα που κοιταζομασταν χαμογελουσαμε.Ηταν αυτα τα 2 κινηματογραφικα δευτερολεπτα που ολα γυρω σου επιβραδυνονται κ κοιτας μονο ΑΥΤΟΝ.Περασαν ετσι 7 χρονια που τον εχανα,τον εβρισκα,παντα ομως τριγυρω στη γειτονια μου κ παντα με το πιο ζεστο κ γεματο νοημα χαμογελο.πριν 3 μηνες σε μια κινηση αιφνιδιασμου μου λεει "επιτελους δε μπορω να σου χαμογελαω μονο..εισαι πολυ ομορφη" κ ετσι γνωριζομαστε..μιλαμε,χαμογελαμε,αρχιζουμε αλλη επικοινωνια,ποτε ομως τπτ παραπανω..κ σημερα μαθαινω οτι αυτος ο ανθρωπος ειναι παντρεμενος,με παιδι στα 28 του.Κ εγω αποσβολωμενη ετοιμαζομαι να κλαψω γιατι αισθανομαι σα να εχασα κατι δικο μου που ποτε δεν ειχα...