Στις μέρες μας είναι τις υπομονής το πράμα.Δε λέω,ως άντρες τα τελευταία χρόνια έχουμε μαλακώσει αρκετά(λόγω τεχνολογίας πιθανολογώ).Παλιότερα,όταν δεν υπήρχαν καν κινητά,έπρεπε να κάνεις το βήμα,αλλιώς δεν θα είχες πιθανόν δεύτερη ευκαιρία(καταραμένη τεχνολογία,facebook κλπ).Τώρα έχεις πολύ πιο εύκολα δεύτερες σκέψεις(θα την βρω στο facebook λες,θα της στείλω εκεί μήνυμα!).Έχει χαθεί αρκετά η επικοινωνία και έχουμε ξεχάσει(άντρες και γυναίκες μαζί)να εκφραζόμαστε!Υπάρχει τεράστια σύγχυση στο φλερτ.Το έχω αντιμετωπίσει προσωπικά πολλές φορές!Και σχετικά με τα στάνταρ που έχει ο κάθε άνθρωπος....μια ζωή την έχουμε!Ναι ρε διάολε!θέλω να έχω δίπλα μου τον ωραιότερο,τον εξυπνότερο,τον καλύτερο άνθρωπο που υπάρχει...στα δικά μου μάτια όμως..δεν με απασχολεί πως την βλέπουν οι άλλοι.Αρκεί,στα δικά μου μάτια,να πληροί τις προϋποθέσεις.
26.2.2015 | 04:43
Τι συμβαίνει;
Φοβάμαι ότι έχω πρόβλημα. Βλέπω κοπέλες στην ηλικία μου να έχουν σχέση και σοβαρή, είτε γενικά να βγαίνουν και να γνωρίζουν άντρες... και εγώ εκεί. Δεν με πλησιάζουν, δεν με φλερτάρουν. Αν με φλερτάρουν θα είναι πρόσωπα του φιλικού περιβάλλοντος τα οποία κατά πάσα πιθανότητα δεν με ενδιαφέρουν. Έχω να κάνω παραπάνω από ένα χρόνο κάτι με κάποιον, να βγω σε πρώτο ραντεβού. Να πω ότι δεν κοιτάω; Κοιτάω, χαμογελάω, φλερτάρω. Η αλήθεια είναι έχω παρατηρήσει πως οι περισσότεροι απλά με κοιτάνε επίμονα και κανένας δεν κάνει μια παραπάνω κίνηση. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πάει στον άλλο, αλλά με το τρόπο μου αν μου αρέσει ο άλλος θα του δώσω το πράσινο φως. Θα τον κοιτάξω, θα του χαμογελάσω. Θα του δείξω ότι ενδιαφέρομαι. Όμως, δεν γίνεται τίποτα. Δεν μου τη πέφτουν και δε το λέω με αλαζονικό τρόπο, αναρωτιέμαι αν κάνω κάτι λάθος! Αν τους απωθώ, δεν ξέρω! Γνωστοί, φίλοι κτλ μου λένε πως είμαι πάρα πολύ όμορφη κοπέλα και πιστεύω και εγώ με την κρίση μου πως δεν περνάω και απαρατήρητη. Με περιποιούμαι, με προσέχω, από συμπεριφορά και τρόπους φροντίζω να είμαι ευγενική και ευχάριστη και διακριτική. Λέω στους φίλους μου ότι δεν με πλησιάζουν και με κοιτάνε σαν χάνοι! Κι όμως! Γενικά ρε παιδί μου έχω απογοητευτεί. Δεν ξέρω αν κάνω κάτι λάθος.Βλέπω κοπέλες στην ηλικία μου ή και μικρότερες που τους την πέφτουν ένα σωρό και αναρωτιέμαι αν είναι meant to be να μη βρω κάποιον, αυτό το διάστημα τουλάχιστον. Έχω απογοητευτεί νιώθω πως περνάει ο καιρός και εγώ δεν έχω τις εμπειρίες που θα έπρεπε όσον αφορά τις σχέσεις. Και αυτό με κομπλάρει κάπως όσο να ναι. Παρ'όλα αυτά μπορεί να γράφω αυτό το κείμενο και να το έχω σαν παράπονο που δεν έχει βρεθεί κάποιος για εμένα, αλλά γενικά φροντίζω να περνάω καλά και να δημιουργώ αναμνήσεις και να μη το σκέφτομαι πολύ (which is nice).Απλά δε μπορώ, μελαγχολώ. Θα μου πεις, μήπως έχει πολύ υψηλά στάνταρ; Και ναι και όχι. Εγώ θέλω να μου κάνει το κλικ ο άλλος, να με κάνει να θέλω να τον γνωρίσω και να θέλω να μάθω για αυτόν. Δεν με ενδιαφέρει ο καθένας για το όνομα του φλέρτ και της σχέσης.Πφφφ. Τι φάση :P
1
