Έχω περάσει από το στάδιο που αναφέρεις. Ως μεγαλύτερος θα σε διαβεβαιώσω πως τα κονέ είναι το βασικότερο προσόν κάποιου, ασχέτως του πού εργάζεται, οπότε συνήθισέ το και αποδέξου το. Τι θα σου πρότεινα; υπομονή και ανοιχτά μάτια για να εξελιχθείς εφόσον βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία.
17.11.2016 | 20:34
Τι θα κάνατε αν είχατε 1 δουλειά...
πάνω στις σπουδές και το πτυχίο σας, αλλά με το χειρότερο εργασιακό περιβάλλον; Αγαπώ πάρα πολύ την δουλειά μου αλλά ο "περίγυρος" και οι συνθήκες, μου έχουν καταστρέψει την δημιουργικότητα και το μεράκι μου. Τα λεφτά είναι ελάχιστα, κάτι που στην αρχή δεν με ενδιέφερε καθώς περνούσα καλά, έλεγα ότι θα το παλέψω όσο πάει και πίστευα ότι έχω προοπτικές. Μετά από 5 χρόνια απίστευτων κόπων, κατάλαβα ότι τελικά δεν ανταμοίβεται όποιος προσπαθεί, αλλά όποιος έχει τα κονέ. Πιο απογοητευμένη πεθαίνεις. Το μόνο θετικό που βλέπω είναι ότι ο κόσμος βλέπει και εκτιμάει την δουλειά μου. Εξαιτίας της πίεσης από το περιβάλλον και του αρνητισμού που επικρατεί, έπαθα 2 φορές κρίση πανικού. Δεν έχω αναφέρει τίποτα σε κανέναν παρά μόνο στον ψυχολόγο μου. Είμαι 28 και η απόφαση αυτή λογικά θα καθορίσει την εργασιακή μου πορεία σε μεγάλο βαθμό. Εσείς τι θα κάνατε; Υπομονή ή τα στέλνεις όλα στο διάολο;ΥΓ: Το ένστικτό μου λέει να τα παρατήσω όλα και να φύγω. Η λογική μου όμως μου λέει βρες πρώτα κάτι σίγουρο και μετά.
1
