ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν δυο εβδομάδες παντρεύτηκε μια αγαπημένη μου ξαδέρφη. Στον γάμο γνώρισα κάποιον που μου τράβηξε την προσοχή. Μου είπε ότι είναι ξάδερφος της νύφης...κι εγώ!!! Οκ είναι από το άλλο σοι σόι. Κουβέντα στην κουβέντα καταλάβαμε ότι σε παιδική ηλικία σίγουρα έχουμε ξανασυναντηθεί. Περάσαμε μαζί το βράδυ (οι παραέξω νόμιζαν ότι ήμασταν ζευγάρι), γελάσαμε πολύ και κανονίσαμε να βγούμε οι δυο μας την επομένη μέρα.Ενθουσιάστηκα με τη γνωριμία, βγήκαμε την επόμενη, ενα ραντεβού που κράτησε 10 ώρες και πάνω που αρχίζω να μην πατάω στη γη, με προσγειώνει απότομα. Είναι ναυτικός και ταξιδεύει 6 μήνες το χρόνο και σε 5 μέρες φεύγει!Ή θα έπρεπε να ζήσω την περιπέτεια για 5 μέρες και τέλος ή θα έπρεπε να γίνω Πηνελόπη μέχρι το...2020!Αποφάσισα το πρώτο και του το είπα. Ζήσαμε αξέχαστες στιγμές...Ο αποχωρισμός ήταν πολύ αμήχανος. Αφού έφυγε είπα στην ξαδέρφη τι συνέβη. Μου είπε ότι είναι πολύ καλό παιδί και είναι κρίμα που είναι μόνος αλλά κι εμένα μου αξίζει ένας άντρας να είναι δίπλα μου και όχι να τον περιμένω μόνη.Την τελεία δε μπόρεσα να την βάλω. Μόλις επικοινώνησε μαζί μου, αμέσως ανταποκρίθηκα. Μιλάμε καθημερινά εδώ και μια εβδομάδα. Είμαι ερωτευμένη γαμώτο αλλά...τι μέλλον έχει; Είμαστε στην κατηγορία 35-40. Ούτε πιτσιρίκια να έχουμε το χρόνο με το μέρος μας, ούτε προς τη σύνταξη χωρίς άγχος. Σε κάθε ταξίδι βγάζει όσα εγώ σε 4 χρόνια. Οπότε μάλλον δε θα άλλαζε καριέρα. Μεταξύ σοβαρού και αστείου μου είπε να ετοιμαστώ στο επόμενο ταξίδι να πάω μαζί του...Έχω μπερδευτεί τόσο πολύ!