Τα όνειρα μας συνήθως προέρχονται απο την ψυχολογία μας που επικρατεί κατα διάφορους περιόδους. Δεν σε τιμωρεί κανείς! Προφανώς εσύ νιώθεις ενοχικά που απομακρυνθηκες απο την εκκλησία, ε διόρθωσε το.
5.1.2016 | 21:58
Τιμωρία (;)
Από το 2013 ξεκίνησα να βλέπω εφιάλτες με πρωταγωνιστή το Κακό. Ευτυχώς όμως, όχι πολύ συχνά. Σήμερα, είδα το πρώτο για το 2016. Δεν ξέρω αν αυτό πρέπει να με ανησυχεί. Μέσα σε όλα αυτά τα όνειρα, έτυχε πάντα να τρομάζω και έλεγα πάντα την προσευχή μου (στο όνειρο). Μία φορά όμως, έτυχε, το όνειρο που είδα (ή τον εφιάλτη) να με τρομάξει τόσο πολύ, που με έκανε να κλάψω δυνατά, ενώ παράλληλα πλησίασα την εικόνα της Παναγίας και προσεχήθηκα για να με καθησυχάσει. Εκείνο το όνειρο, δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ωστόσο τα άλλα όνειρα με το Κακό, δεν με τρόμαζαν ιδιαίτερα (μόνο στα όνειρα τρόμαζα) αλλά μπορώ να πω ότι κάποιες φορές, αυτό με ανησυχεί. Παρόλα αυτά, δεν έχω αναφέρει σε κανένα κοντινό μου πρόσωπο για τα όνειρα που βλέπω.Από το 2013 περίπου, αν θυμάμαι καλά, ξεκίνησα να απομακρύνομαι από την Εκκλησία και όσο περνούσε ο καιρός, τόσο απομακρυνόμουν. Δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος λόγος, η δικαιολογία ήταν ότι "βαριέμαι". Σταμάτησα να πηγαίνω στην Εκκλησία, κυρίως στις μεγάλες γιορτές, όπως τα Χριστούγεννα, που συνήθιζα να πηγαίνω ακόμη και ολομόναχη, το οποίο όμως δεν με ενοχλούσε καθόλου, ίσα-ίσα, το απολάμβανα περισσότερο. Και τώρα τελευταία, νηστεύω και προσεύχομαι όλο και πιο σπάνια, προσπαθώ να αποφεύγω την Εκκλησία όσο μπορώ, και πλέον, όποτε πηγαίνω, επειδή το "απαιτούν" οι περιστάσεις, δεν αισθάνομαι όπως παλιά. Δεν ξέρω, αισθάνομαι διαφορετικά, σαν να θέλω να φύγω.Κάποτε, πάνω σε μία συζήτηση, που είχα με κάποιο συγγενικό μου πρόσωπο, αρκετά θρησκόληπτο, θέλοντας να πάω "κόντρα", όχι στα πιστεύω της, αλλά στην ίδια, της είπα - μάλλον - ότι δεν υπάρχει Θεός, τουλάχιστον έτσι ισχυρίστηκε εκείνη γιατί εγώ δεν το θυμάμαι αυτό. Και αν το είπα, προφανώς δεν το εννοούσα, ή μήπως όχι τελικά;Πιστεύετε ότι όλα αυτά τα όνειρα να πηγάζουν μέσα από την σχέση μου με τον Θεό και την αμφισβήτηση (προφανώς στο υποσυνείδητο) που Του έχω; Ή μήπως με έχει "καταλάβει" κατά κάποιο τρόπο το Κακό; Εκτός κι αν όλα αυτά, προέρχονται από μένα και τις εσωτερικές μου ανησυχίες.Παιδιά, θέλω αντικειμενικές απόψεις χωρίς χλευασμό, είτε με επιστημονικές εξηγήσεις, είτε με θρησκευτικές και ψυχολογικές εξηγήσεις, είτε με προσωπικές εμπειρίες. Γιατί αλήθεια, δεν ξέρω τι να πιστέψω.Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
1