ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο πρωτο ετος, ειχα γνωρισει μια συμφοιτηρια μου, η οποια μεν με ψιλοενδιαφερε, αλλα εγω λογω ενος οικογενειακου/προσωπικου προβληματος ηταν αλλου το μυαλο μου, αφου ουτε με φιλους εβγαινα.Αρεσα και σε εκεινην.Αυτο το πραγμα που μου εμεινε σε αυτην, ειναι πως ηταν εκεινη που εκανε τη πρωτη κινηση.Εβρισκε αφορμες για να μου μιλαει, σε στυλ εξηγησε μου αυτο, αν θελει μετα να παμε για κανα καφε κτλ. κτλ.Εγω, ομως ο ηλιθιος δεν το καταλαβα αυτο ( βεβαια ημουν και χαλια ψυχολογικα αλλα αυτο σε ξερω κατα ποσο δικαιολογια ειναι) και αφου δεν ειδε ανταποκριση, πολυ απλα καποια στιγμη σταματησε.3ο ετος φετος και τα εχει, πλεον, με αλλον εδω και αρκετο καιρο.Μιλαμε που και που, αλλα οχι οπως παλιοτερα.Αυτο το πραγμα, να κανει εκεινη τη πρωτη κινηση και μαλιστα να επιμενει κιολας πρωτη φορα το βλεπω.Μου πηρε λιγο καιρο να το καταλαβω, αλλα οταν το καταλαβα το εκτιμησα παρα πολυ.Κριμα, που τοτε δεν ανταποκριθηκα....ισα ισα που θα μου αρεσε που θα "σπαγαμε" τα στερεοτυπα...