20.1.2014 | 18:16
Tις γνωμες σας..
ειχα σχέση με ένα αγορι κόντα στον ένα χρονο (γνωριζομασταν απο πριν,και αγαπιομασταν απο πιο πριν...)πινει μαυρο εδω και 4 χρονια ,οχι συνεχομενα, αρχικα σταδιακα,και επειτα,σχεδον καθε μερα..Οπως προανεφερα ,εχω χωρισει μαζι του εδω και κατι μηνες και ενας απο τους πολλους λογους ηταν κ αυτος...Ομως καθε που συναντιομαστε ειδικα τον τελευταιο καιρο ειναι σε πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση ..ειναι νηφαλιος οταν συναντιομαστε καιι προχθες μου ειπε οτι δεν θελει να ζει,οτι δεν εχει κατι να τον κραταει..{με ποναει που με ακυρωνει με αυτο που λεει,αλλα ξερω οτι εφοσον δεν ειναι καλα με τον εαυτο του και δεν αγαπαει τον εαυτο του δεν μπορει να αγαπησει και γενικα,ουτε εμενα)..Με νοιαζει μονο το να ειναι καλα..Του εχω μιλησει απειρες φορες και το μονο που καταφερνουμε ειναι να τσακωνομαστε ,και να μου λεει οτι ειμαι τρελη που νομιζω οτι για ολα αυτα που του συμβαινουν φταιει το χορτο.Δεν ξερω τι αλλο να κανω,ισως αν με χασει απο την ζωη του να είναι καλυτερα για αυτον?
