ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επιτέλους έφτασε η ώρα να γελάσει λίγο το χειλάκι μου και να αισθανθώ άνθρωπος. Επι 2 χρόνια, έλιωνα για έναν άνθρωπο ο οποίος στην κυριολεξία δεν έδινε δεκάρα για μένα. Εγώ όμως εκεί! Σαν την Πηνελοπη περίμενα να αλλάξει και να μ’ ερωτευθεί. Ελεγα από μέσα μου.. μα δεν μπορεί; Θα καταλάβει μια μέρα ποσο υπέροχη και γαματη είμαι. Όχι, αγάπες μου. Όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά εξακολουθούσε να έχει την ίδια στάση απέναντι μου. Με ήθελε μόνο ερωτικά και τίποτα αλλο. Όμως μετά από 2 χρόνια ξεφτίλας.. άλλαξα εγώ. Πριν 2 μήνες ξύπνησα ένα πρωί, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη κι αναρωτήθηκα... όντως τον θέλω αυτόν τον άνθρωπο ή είναι απλώς εγωισμός που δεν με θέλει; Συνειδητοποίησα παιδιά πως ήταν ο πληγωμένος μου εγωισμός που με έκανε να τον κηνυγαω. Πλέον έχω σταματήσει να ασχολούμαι μαζί του, έχω διακόψει κάθε διάλογο. Δεν μπαίνω στην διαδικασία να απαντήσω στα μηνύματα του ... βλέπετε ο τυπάς έχασε το σίγουρακι του και του κακοφανηκε. Δεν πειράζει όμως... αρκεί που ξαναβρήκα εγώ τον εαυτό μου.