8.5.2013 | 00:18
Τον τελευταίο καιρό
Τον τελευταίο καιρό όποτε ακούω μηχανη να περνάει απ'έξω, στο δρόμο, έχω την ελπίδα οτι θα είναι για εμένα! Πως κάποιος θα με φωνάξει να πάμε μια μεγαλη βόλτα πάνω στη μηχανη χωρίς να ξέρω το πού, αλλά θα νοιώθω όμορφα, ελεύθερη...και το χαμόγελο στο πρόσωπό μου. καμία από αυτές τις μηχανές δεν έιναι τελικά για μένα... Και κάθε φορά θλίβομαι, αισθάνομαι όλο και πιο εγκλωβισμένη, μόνη. Θέλω το απρόοπτο, το ουρανοκατέβατο, να μου πάρει τα μυαλά! να με ταρακουνήσει!Να είναι όλα αυθεντικά, χωρίς θυμό στεναχώρια , βαρεμάρα.