ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...που άρχισε να κάνει ψυχρούλα, εκείνη την όμορφη τη φθινοπωρινή, πόσο θα' θελα να έρθεις, να ξαπλώσουμε αγκαλιά στον καναπέ μου και να κοιτάμε από την ανοιχτή μου μπαλκονόπορτα τα αστέρια στον ουρανό πάνω από τις χιλιάδες κεραίες της πόλης μας. Μα, τελικά δε θα' ρθεις... Και θ' απομείνω μόνη, κουλουριασμένη στον καναπέ μου, με κλειστή μπαλκονόπορτα, να σε σκέφτομαι... Γιατί να μου λείπεις τόσο πολύ;