27.1.2013 | 03:49
Τώρα καταλαβαίνω πώς μπορείς να μισείς και να αγαπάς ταυτοχρόνως
Θα σε δω αύριο ξανά.Όπως σε βλέπω συχνά .Και βγαίνουμε μία στο τόσο και αναγκαστικά λογω της δουλειάς μας.Σε ξέρω τόσα χρόνια μα τώρα πια είναι σα να μη σε ξέρω καθόλου,σα να μη σε γνώρισα ποτέ. Ναι,οι άνθρωποι αλλάζουν ,μα έχεις γίνει κάποια άλλη.Κάλυψες τα κενά σου και πέταξες όποιον και ο,τιδηποτε σου δόθηκε πριν απ'αυτό,μαζί μ μένα.Κάποτε βρίσκαμε έστω και πέντε λεπτά μες την ημέρα να ειδωθούμε ,ακόμα κι αν ήταν μόνο για ένα γεια.Άλλες φορές μας θυμάμαι να περνάμε μέρες μαζί και οι συζητήσεις μας να μοιάζουν ατελείωτες,μαγικό. Και τώρα μετά από μια "λάθος" βραδυά,από τα χιλιάδες συγγνώμη σου για το "λάθος" μας ,από το ό,τι κι αν γίνει θα μαι εδώ στο τίποτα.Και στα δωσα όλα και ρίσκαρα τα πάντα για σένα μα δε στα ζητάω πίσω.Μα που πήγες ,που πήγαμε , από το όλα στο τίποτα?.Μα σε αγαπώ γι αυτό και σε αφήνω να φύγεις ,μα σε μισώ που δεν νιώθω τίποτα πια ,με χάλασες και πρέπει να με φτιάξω, και με αυτό το γράμμα προχωρώ...