ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω κάνει πολλά και άσχημα λάθη και δε μπορώ να το χωνεψω. Ας τα πάρουμε από την αρχή: Είμαι άντρας 23 ετών. Πολύ ντροπαλός με τις γυναίκες. Πέρσι επιτέλους βρήκα μία κοπέλα που μου άρεσε και κάναμε σχέση. Η σχέση έγινε βέβαια λίγο βιαστικά, και χωρίς να νιώθω εγώ ακόμα σίγουρος γιαυτη διότι με το που γνωριστηκαμε εγώ έφυγα για λίγους μήνες εξωτερικό για δουλειά. Όσο ήμουν έξω είχαμε πολύ στενή επαφή, σε σημείο να νιώθω πίεση, καθώς ήθελε με κάποιο τρόπο να ελέγχει τη ζωή μου. Παρόλο που είχαμε αρκετούς καβγάδες και υστεριες, η σχέση κράτησε. Έρχομαι Ελλάδα και στην αρχή όλα μέλι γάλα. Όμως μετά από λίγο ξεκίνησε τις ίδιες άσχημες συμπεριφορές.. πίεση υπερβολική, ασχημοι τρόποι προς εμένα κτλ. Ήθελε με λίγα λόγια να κάνουμε ζωή παντρεμένου ζευγαριού, ενώ ήμασταν και οι 2 μόλις 23 ετών. Μετά από 2 μήνες στην Ελλάδα την χωριζω. Το πρώτο καιρό ένιωθα πολύ ωραία, απελευθερωμένος και ωραίος. Όμως ύστερα από λίγες εβδομάδες άρχισε να μου λείπει πολύ. Πήγα την συνάντησα, μιλήσαμε αλλά δε βγήκε άκρη διότι δε έδειχνε διατεθειμένη να κάνει βήματα πίσω. Εκ τότε έχουμε μιλήσει άλλες 4 φορές χωρις κάποιο αποτέλεσμα. Την ενοχλω πάντα εγώ, ενώ αυτή δε με έχει ενοχλήσει ποτέ. Όποτε την ενοχλω θέλει να τα ξανά βρούμε, αλλά εγώ πάντα κάνω πίσω διότι φοβάμαι οτι θα ξανά συμβούν τα ίδια. Νιώθω ότι το κάνω επειδή τη θεωρώ δεδομένη, ενώ πλέον δε νιώθω ερωτευμένος μαζί της. Νιώθω οτι είναι η σίγουρη επιλογή, που ωστόσο δε αντεχω να είμαι και μαζί της. Με άλλη κοπέλα δε έχω κάνει κάτι όλο αυτό το διάστημα, ενώ αυτή έχει βγει κάποια ραντεβού χωρίς να γίνει κάτι. Πλέον όμως έχει ξενερωσει και δε θέλει να μου μιλάει και λογικό. Νιώθω ότι δε ξέρω τι θέλω ακόμα, είμαι ανώριμος και ''παιζω'' μαζί της διότι έτσι παίρνω μία κάποια ευχαρίστηση. Με ενοχλεί ιδιαιτέρως όμως αυτό, καθώς δε ειμαι τέτοιος άνθρωπος. Πως μπορώ να ξεκολλησω επιτέλους από αυτή και να την αφησω να κάνει τη ζωή της; Ήταν η πρώτη μου εμπειρία σε όλους τους τομείς και ίσως γιαυτό κόλλησα. Καμιά συμβουλή; Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.