ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι κάποιες μέρες πιο δύσκολες , να λέμε την αλήθεια. Ίσως να είναι μια ημερομηνία, ένας αριθμός, μια γιορτή. Σίγουρα κάτι θα σε θυμίσει. Πιο πολύ από μια συνηθισμένη φορά. Τόσο που θα με κάνει να σκαλίσω παλιές φωτογραφίες, να κλείσω τα μάτια και να προσπαθήσω να κάνω με κάθε λεπτομέρεια εικόνα τη στιγμή εκείνη . Και τι δε θα ’δινα να ήσουν ακόμα εδώ. Μεγάλωσα κάπως. Έχω κάνει κάποια πράγματα που ακόμα και μένα έχουν εκπλήξει. Ήθελα να τα δεις. Να με δεις. Έχω και δικό μου σπίτι… ούτε αυτό έχεις δει. Καμιά φορά δυσκολεύομαι σε πράγματα απλά και θα ήθελα τη γνώμη σου. Ήξερες εσύ απ’ αυτά. Άραγε κάθε πότε θα μιλούσαμε στο τηλέφωνο; Κάθε πότε θα ερχόσασταν να με δείτε; Ακόμα και το μηνιάτικο χαρτζιλίκι μου θα ήταν ίδιο; Ή μήπως με έχει καλομάθει η μαμά; Θα πηγαίναμε διακοπές τα καλοκαίρια σίγουρα. Τα απογεύματα με τις ώρες στη βεράντα θα λύναμε σταυρόλεξα ανταγωνιστικά. Και θα με νικούσες. Και θα έκανα πως δε με νοιάζει. Και θα τρώγαμε καρπούζι και στο τέλος θα μαντεύαμε πόσα κουκούτσια είναι στο πιάτο. Και μετά μέχρι αργά συζητήσεις. Ίσως σου είχα εξομολογηθεί και πως είμαι ερωτευμένη με κάποιον. Τόσο μεγάλωσα μπαμπά. Μακάρι να με βλέπεις, αλλά δε μου φτάνει αυτό. Ήθελα να σε βλέπω και εγώ… Και σήμερα που δε μπορώ να πω σε σένα χρόνια πολλά, θα πω στη μαμά.