ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλα μπορούν να αλλάξουν, όταν το θες ή όταν όλες οι καταστάσεις δεν μπορούν να σε αφήσουν ίδιο?Στην μελωδία ενός ήσυχου και παράλληλα νοηματικού κομματιού τα πράγματα τοποθετούνταν στην βαλίτσα.Μια βαλίτσα που έφερε μέσα της πέρα από τα πράγματα,τα ρούχα, τα αντικείμενα ενός νέου και μια απόφαση, η οποία λήφθηκε με δάκρυα στα μάτια και φαινόταν να είναι η καταστροφή ενός ονείρου που από μικρός, ο νέος αυτός, ήθελε να το πραγματοποιήσει.Με απλές κουβέντες και υποσχέσεις στιγμιαίες, αλάνθαστες και ντροπαλές προς όλους εκείνους για τους οποίους ο νέος νοιάζεται, αλλά ενδεχομένως να μην γνωρίζει πως να το δείξει, να μην καταφέρνει να σταθεί αντάξια στις απαιτήσεις τους με μια αγάπη που ποτέ δεν έδειξε αλλά πάντα έχει,τους αποχαιρέτησε χαμογελαστός και αστειευόμενος.Όλα έμοιαζαν σταθερά, ίδια, τυπικά. Σαν ένα ταξίδι ευκαιριακό, που σίγουρα η επιστροφή είναι δεδομένη.Στο πέρασμα των ημερών και στις σκέψεις των βραδινών τσιγάρων, ένοιωσε την ανάγκη να τηρήσει την απόφαση του και ας ήταν ένα άγριο ξύπνημα από το πιο σωστό του όνειρο, και ας έμελλε να γίνει ο πιο ψεύτικος εφιάλτης του.Σε όλη αυτήν την διαδρομή μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα και έπειτα από μερικές συζητήσεις ωρών με τους μόνους ανθρώπους που έμειναν στην ζωή του νέου,αποφασίζει να γυρίσει πίσω και να μαζέψει κάθε ίχνος του.Να πραγματοποιήσει μια επιστροφή, καθαρά προσωρινή, για να πακετάρει όλα του τα υπάρχοντα και να γυρίσει πίσω.Βράδυ και μόλις το τζάκι έχει ζεστάνει το σπίτι, μπροστά του και με δάκρυα στα μάτια, η σημαντικότερη γυναίκα στην ζωή του, ο σημαντικότερος και μοναδικός ουσιώδης άνθρωπος στην ζωή του, του είπε το εξής:"Στην ζωή ήρθαμε όλοι για έναν σκοπό.Τότε στο νοσοκομείο που πονούσες, στο διπλανό κρεβάτι ήταν μια κυρία που πεινούσε.Πήρες το γεύμα σου και τις το τάισες,γιατί δεν είχε κανέναν. Μην βάλεις τελεία σε αυτό για το οποίο γεννήθηκες"Αυτό ήταν. όλα γύρισαν ανάποδα και η απόφαση, η αρχική, καταρρίφθηκε σε κλάσματα δευτερολέπτων. όλα πλέον έμοιαζαν όμορφα και μια δύναμη πλημμύρισε τον νέο ξανά.Την επομένη όλα έμοιαζαν διαφορετικά, όλα ήταν έτοιμα για επανεγκατάσταση του από εκεί που μέχρι πριν ώρες δεν θα επέστρεφε, αλλά ένας πόνος στο βάθος του στέρνου τον γονάτισε και έπρεπε να καθυστερήσει για λίγο την επιστροφή του.Με πρόφαση ένα ταξίδι στην κοπέλα του, ο νέος επισκέφτηκε το γιατρό του και όλα πήγαν μια χαρά.Ήταν πλέον έτοιμος να επιστρέψει ξανά. Με την άφιξη του, ένιωσε ένα κύμα χαράς αλλά και ικανοποίησης για την επιστροφή του αλλά και για εκείνους που ήθελε να δει,αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να το δείξει,να το εκφράσει, να το μοιραστεί.Πλέον, γράφοντας από εκεί που ήθελα να φύγω, από εκεί αλλά και εκεί που ακόμα και σήμερα πονάω για πολλά και διάφορα θέματα, βρίσκομαι συχνά επιφανειακός και θεωρούμαι χαζός γιατί πίσω μερικές ατάκες, κάποια αστεία και κάποιες μάσκες, αλλά όχι ψεύτικα, προσπαθώ να κρύψω όλο το μέγεθος του πόνου που συχνά με λυγίζει.Λένε δεν είναι το βάρος που σε λυγίζει αλλά ο τρόπος που το κουβαλάς. Αυτόν προσπαθώ να διορθώσω και να μην το δώσω σε κανέναν.Από την άλλη χαίρομαι όταν κάποιος μου ακουμπάει το φορτίο του, με εμπιστεύεται και σπάει μαζί μου.Με αυτό τον τρόπο νιώθω ότι δεν είμαι και τόσος άχρηστος όσο νομίζω.Αυτό που προσπαθώ είναι να αφουγκράζομαι όλα όσα έχει μια ψυχή να καταθέσει.Παρόν για όσο με χρειάζονται και κάπου εδώ, θα ήθελα να πω τα εξής σε αυτούς που ξέρουν πολύ καλά ποιοι είναι, είτε διαβάσουν είτε όχι το κείμενο αυτό:"Συγνώμη για την άλλοτε ανάρμοστη συμπεριφορά μου, για όλα εκείνα που δεν μπορώ να αντέξω και κλείνομαι στα δάκρυα μου. Συγνώμη για τις πράξεις,τα λάθη,τα λόγια που με αφέλεια και χιούμορ λέω,για όλα εκείνα που κατηγορούμαι.όπως επίσης, να ξέρετε εσείς, πως είμαι εδώ για ότι καλό και για ότι όχι και τόσο καλό.Μια άλλη πόρτα να χτυπήσεις και μαζί του να καπνίσεις ένα τσιγάρο αναμνήσεων.Συγνώμη για όλα αυτά που νιώθω και δεν λέω,το πόσο αγάπη και το πόσο νοιάζομαι για μερικούς ανθρώπους.Και ένα Ευχαριστώ για την ανοχή σας"Μπορεί να μην μιλώ αλλά προσπαθώ με τις πράξεις μου να απαντήσω σε αυτά που θέλει κάποιος να ακούσει........