29.8.2012 | 23:34
του Αθανασίου...
Στα 8 χρόνια τη λάκισες...Στα 8 χρόνια αποφάσισες να κάνεις τη ζωή σου...Στα 8 χρόνια δεν υπήρχα πια για σένα κ ας ζούσαμε στο ίδιο σπίτι...Μα εγώ ποτέ δε σε εμπόδισα να προχωρήσεις, να βρεις άλλη γυναίκα αν ήθελες, να τα αλλάξεις όλα... Το μόνο που ήθελα ήταν η αγκαλιά αου, η φροντίδα σου που θα με γέμιζε με δύναμη να σταθώ στη ζωή... μα μόλις στα 8 χρόνια με εγκατέλειψες κ ας πήγαινα δευτέρα δημοτικού...κ ας ήμουν μόλις ένα μικρό κοριτσάκι... Σε βάραινα πολύ μάλλον... Μόνο που εσύ με ξεφορτώθηκες σε μία μέρα... Ενώ εγώ σε κουβαλάω κάθε μέρα στις πλάτες με ένα όνομα κ ένα βουνό ανασφάλειες κ ψυχολογικά που μου άφησες για προίκα...