ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 15 χρονων και εχω ενα αδελφο 12,5 χρονων. Τωρα τελευταια δεν νιωθω οικία με τον μπαμπα μου τον αισθάνομαι ξένο, δεν ξερω για ποιο λόγο απλα δεν θελω να ειμαι στον ιδιο χωρο μαζι του και νιωθω οτι δεν με αγαπαει οτι και να πω το παρεξηγεί και ποτε δεν καταλαβαινει οτι ισως μπορει να εχω και δικιο. Το χειρότερο ομως πιστευω πως ειναι οτι ο αδελφος μου με τον μπαμπα ειναι γενικα πιο κοντα ως πατερας και γιος και ο αδελφος μου το εχει παρει πανω του και με ενοχλεί συνεχεια και δεν σταματαει ποτε οταν του το λεω. Αυτο εχει καταντήσει απίστευτα κουραστικό και εκνευριστικό ο μπαμπας μου πολλες φορες μου λεει πως θα με βαρέσει ( ξερω πως αυτο δεν ειναι τιποτα σε σχεση με τα παιδια που τα κακοποιούν οι γονεις τους και δεν εχει καμια σχεση με αυτα τα ΄τερατα΄ ο μπαμπας μου ). Ευτυχώς που εχω ομως την μαμα μου που ποτε δεν με στεναχωράει αν και εγω ξεσπάω πανω της .Πιστευω οτι τον μπαμπα μου αρχισα να μην τον σεβομαι απο τοτε που ειχα ακουσει κατι για αλλη γυναικα και γενικα εχω μια αρκετα ακη εικονα στο μυαλο μου, φυσικα και τον αγαπω απλα τον νιωθω ξενο. Π ροσπαθω να μην ειμαι στον ιδιο χωρο μαζι του (και με τον αδελφο μου) γιατι δεν θελω να μαλώνουμε.