21.1.2013 | 21:32
Τους τελευταιους μηνες
που δε μιλάμε νιωθω ένα κενό. Σα να έχω μια εκκρεμότητα. Σα να περιμένω κάτι παρόλο που ξέρω πως δε θα έρθει. Σα να φοβάμαι να νιώσω, γιατι αν αισθανθω θαναι πόνος. Δεν μπορεί να συλλάβει το μυαλό μου πώς εσύ συνεχίζεις, πώς είσαι καλά μ'αυτό πώς αντέχεις και πιθανόν προχωράς..δεν μπορώ να κατανοήσω και δε θα μπορέσω ποτέ πώς σβήνουν τα συναισθήματα. Πώς μπορεί κάποιος που υπήρξε σύντροφός σου καιρό, που δεν πληγώσατε ο ένας τον άλλον, πώς μπορεί να κόβει την επικοινωνία πλήρως και οριστικά. Πώς αντέχει η καρδιά του. Δε θα καταλάβω ποτέ. Το χειρότερο είναι ότι έχω παγώσει ότι δε λέει να φύγει από πανω μου το προσωπείο το ανέκφραστο.
