ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλους. Θέλοντας να... ''απαντήσω'', με έναν ανάλαφρο τρόπο, με πικρό χιούμορ στις εξομολογήσεις που διαβάζω εδώ κατά καιρούς από κοπέλες οι οποίες λένε ότι τους ενοχλεί το καμάκι και γενικά οι προσεγγίσεις αγνώστων στο δρόμο και το να τους μιλάει κάποιος, με τελευταία αυτή την εξομολόγηση που διάβασα πριν λίγες μέρες εδώ που έλεγε να καταργηθεί το καμάκι(πράγμα το οποίο ακούω κάποιες φορές και σε κάποιες συζητήσεις γύρω μου, δεν είναι δηλαδή μόνο θέμα των εξομολογήσεων εδώ μέσα) θέλω να πω ότι δεν χρειάζεται να καταργηθεί το καμάκι. Θα αρκούσε και μακάρι να ήταν όλοι σαν και μένα, που μια ζωή δεν ενοχλώ, δεν προσεγγίζω, δεν παραβιάζω την ιδιωτικότητα του άλλου(ακόμα κι όταν περπατάει στο δρόμο) και είμαι πάντα ευγενικός και διακριτικός. Αν ήταν όλοι σαν και μένα, δεν θα χρειαζόταν να καταργηθεί το καμάκι, γιατί δεν θα υπήρχε...καμάκι! Ανεπανάληπτο;Ή μακάρι όλοι οι άνδρες να έπαιρναν το μήνυμα από τη ζωή και από τις γυναίκες σχετικά με το αν θα πρέπει να ξαναπροσεγγίσουν κάποια ή όχι. Εγώ, ας πούμε, το έχω λάβει και το έχω κατανοήσει αυτό το μήνυμα εδώ και κάποια χρόνια μετά τις απανωτές απορρίψεις μου από τις κοπέλες.Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι έκανα ποτέ αγενές, χυδαίο καμάκι, ακόμα και τότε που προσέγγιζα κοπέλες μέχρι πριν κάποια χρόνια απλά τους έλεγα πόσο πολύ μου αρέσουν και κοίταζα να δω αν θέλουν η γνωριμία μας να εξελιχθεί σε σχέση. Έτρωγα το Χ από την αρχή, δηλαδή ούτε καν της γνωριμίας(εκτός από δύο φορές στη ζωή μου που στάθηκα τυχερός) και κατάλαβα ότι ο έρωτας θα είναι κάτι που θα λείπει από τη ζωή μου. Πονάει πολύ αυτή η συνειδητοποίηση, αλλά εντάξει, επέζησα, έστω και με μια ελαφρώς θλιμμένη καρδιά γι' αυτό το λόγο. Έλαβα λοιπόν το μήνυμα και έπαψα ακόμα και τις ευγενικές μου προσεγγίσεις προς το αντίθετο φύλο εδώ και κάποια χρόνια.Ξέρω ότι πολλές γυναίκες εννοούν πως θέλει να σταματήσει το χυδαίο καμάκι κι ότι γενικά το όμορφο φλερτ τους αρέσει και δεν θα έλεγαν ποτέ όχι σε κάτι τέτοιο, το ξέρω, κι εγώ μαζί τους. Αλλά να σας πω κάτι; Το χυδαίο καμάκι δεν ήταν ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ κατανοητό από μένα. Ούτε τώρα όσο μεγαλώνω, ούτε όταν ήμουν μικρότερος. Δεν είναι μέρος του δικού μου κόσμου το χυδαίο καμάκι. Πραγματικά με θλίβει, όπως φαντάζομαι θα θλίβει και κάποιες αποδέκτριες.Ναι, είμαι τόσο ρομαντικός (ή φλώρος, διάλέξτε πλευρά) και δεν θα αλλάξω ποτέ.Κάπιες φορές βλέπω απέναντί μου μια κοπέλα που μου αρέσει πολύ και σκέφτομαι απλά ''τι μαγική θα ήταν η ζωή αν ήμασταν μαζί...''Κι ένα τραγουδάκι που άκουγα όσο έγραφα την εξομολόγηση: https://youtu.be/-yuBpUrvpLQ