ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.2.2012 | 18:42

Το τραπεζάκι...

Όταν ήμουν πολύ μικρή ήθελα να γίνω όμορφη .Να με κυνηγάνε όλα τα αγόρια του σχολείου και να έχω πολλές όμορφες φίλες. Όταν ήμουν πολύ μικρή ήμουν χοντρή και έπαιζα ποδόσφαιρό. Ήθελα να χορεύω σε πάρτυ και να με θαυμάζουν. Αλλά έτρωγα πατατάκια.Όταν ήμουν μικρή ήθελα να έχω μια ψηλή ξανθιά μαμά, που θα μου δάνειζε τα καλλυντικά και τα τακούνια της . Θα μου χτένιζε τα μακριά μαλλιά μου και θα με έλεγε πριγκίπισσα. Όταν η μαμά σταμάταγε να μαλώνει με τον μπαμπά , κάπνιζε . Και εγώ δεν χρειαζόμουν χτένισμα , είχα κοντά μαλλιά. Όταν ο μπαμπάς με μάλωνε για να μάθω την προπαίδεια εγώ έκλαιγα. Όταν ήμουν μικρή και ένιωθα άσχημα , ξάπλωνα κάτω από το ξύλινο τραπεζάκι του σαλονιού .Καθόμουν πάνω στο χαλί με ένα μολύβι και ζωγράφιζα το χαμηλό τραπεζάκι από κάτω .Η μαμά ποτέ δεν το είδε ευτυχώς. Αν έβλεπε τις ζωγραφιές μου θα τις πέρναγε για μουτζούρες. Κι όμως…Εγώ καθόμουν ώρες και τις παρατηρούσα…Και ηρεμούσα.Κάτω από το τραπεζάκι ήμουν ανεξάρτητη. Μέσα στις μουτζούρες μου , είχα ένα άλλο σπίτι. Και πολλούς φίλους .Στις σκόρπιες μολυβιές ήταν τα όνειρα μου .Και κάθε μέρα ζωγράφιζα κι άλλα. Είχα ελευθερία . Ομορφιά .Όρεξη . Τρέλα . Χαρά. Ήταν ζεστά κάτω από το τραπεζάκι.Όταν μεγάλωνα ήθελα ανεξαρτησία .Έβριζα τους μπάτσους . Φόραγα μπλούζες Che .Μιλούσα για αναρχία χωρίς να ξέρω καν τι είναι αρχή.Μίσησα αγόρια και κορίτσια . Ερωτεύτηκα αγόρια και έκανα καλύτερες φίλες.Έφυγα από ένα χωριό και πήγα σε μία τεράστια πόλη.Έγινα το πιο άσχημο κορίτσι στο σχολείο. Και φυτό.Έγινα όμορφη . Όσοι ήθελα με ήθελαν. Σχεδόν όλα τα αγόρια στο σχολείο. Και οι περισσότεροι με συμπαθούσαν. Έγραψα τα μαθήματα.Έκανα αγώνα κατά του καπνίσματος. Έφτασα να κάνω και τσιγαριλίκι.Έπινα coca-cola . Λάτρεψα το Jack Daniels.Βγήκα για καφέ με 50ευρω. Πήγα μονοήμερη με άδειο πορτοφόλι.Και στο τέλος γύρισα κάτω απο το τραπεζάκι μου...Και είδα μέσα στις μουτζούρες την πίεση απο παντού να μεγαλώσω.Ένα παιδί δεκαπέντε χρονών .Και κοιτάω γύρω μου και είμαστε όλοι έτσι.Μια ζωή σύμφωνα με τα πρότυπα .Μπερδεμένη και χαμένη .Το αμερικάνικο όνειρο.Ακολούθησε το όνειρο σου.Μια γερασμένη νεολαία.
 
 
 
 
Scroll to top icon