ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τρια χρονια μαζι, τον εναμιση χρονο συζουσαμε. Μια καλη σχεση με βασεις, τουλαχιστον ετσι νομιζα.Μου ανακοινωνε πως αρχες Σεπτεμβρη φευγει για εξωτερικο. Παγωτο εγω. Δεν μου ειχε πει ποτε πως το σκεφτεται, πως συζηταει για μια εργασια στο εξωτερικο, πως εχει κανει την ερευνα του και τα χαρτια του. Τιποτα. Οταν τον ρωτησα γιατι δεν μου ειπε κατι. Η απαντηση του ηταν πως ηξερε πως δεν εχω σκοπο να φυγω γιατι εχω καλη δουλεια με προοπτικες ανελιξης και ο ιδιος θελει να κυνηγησει τους στοχους του και τη ζωη που του αξιζει με οσο το δυνατο λιγοτερα εμποδια. Ημουν ενα εμποδιο. Δεν μου εδωσε το περιθωριο να αποφασισω που θα ηθελα να βρισκομαι γιατι απλως δεν με ηθελε στη ζωη του. Οταν του ειπα τις σκεψεις μου , ειπε απλως δεν θελω να σε βαζω σε διλήμματα και ξερει πως δυσκολα προσαρμοζομαι οποτε για το καλο μου το εκανε για να μην στεναχωριεμαι, μου ζητησε να συνεχισουμε να μενουμε μαζι μεχρι να φυγει και μετα βλεπουμε. Πως η σχεση μας θα δοκιμαστει απο την αποσταση. Παιδια γελουσα με επιασε σπαστικο γελιο, δαγκωνα τα χειλη μου για να μην βαλω τα κλαματα τοσο δυνατα που τα ματωσα . Με ειπε ηλιθια ,πως δεν καταλαβαινω. Σηκωθηκε εφυγε και οταν γυρισε μου ειπε πως με τετοια ΄ωριμοτητα΄ θελω και εξωτερικο, μεσα στην ειρωνεια. Σημερα το πρωι μου ειπε πως απλως εχει αγχωθει με ολα αυτα και πως ηταν υπερβολικος.Δεν με νοιαζει τι θα κανει , εγω χωριζω , με απογοητευσε τοσο που ουτε καν θελω να του μιλησω.