ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και ερωτώ, όλης της γης τους διψασμένους για σχέση κι έρωτες μονάχους-μονάχους.Αγαπήσατε τον εαυτό που κουβαλάτε τόσα χρόνια παραμάσχαλα; Δώσατε χώρο στο μπρίο και τη τσαχπινιά σας να μεγαλουργήσουν;Πιστέψατε πραγματικά στο είναι σας; Στη χάρη, τη μαγκιά, το «έτσι είμαι» σας;Αναρωτηθήκατε άραγε μήπως εσείς οι ίδιοι βάζετε ψηλά τον πήχη ή το κάγκελο, μειώνοντας ασυναίσθητα τις πιθανότητες να σας κτυπήσει την πόρτα το οτιδήποτε;Παραδεχτείτε το πως δε σας βγήκε κι ο κώλος απ’ το «προσπάθησε». Μήπως φοβάστε να εκτεθείτε εκεί έξω, γιατί φοβάστε μην πατήσετε στα σκατά και στα λασπόνερα;Μήπως σας έμεινε χούι να ζείτε μια ζωή στη ζώνη ασφαλείας, περιμένοντας το όνειρο να βγει από το μυαλό σας, να βάλει τα καλά του και να’ ρθει να σταθεί μπροστά σας;Κατ’αρχάς μην απελπίζεστε. Κατά δεύτερον βάλτε καλά στο μυαλουδάκι σας πως τη λύση θα τη βρείτε μόνοι σας, με την πάρτη σας, εκείνην την πάρτη που είναι σχεδόν βέβαιον ότι δεν έχετε σε μεγάλη εκτίμηση.Σταματήστε την κλάψα. Και τα «θα’ ρθει άσπρη μέρα και για μας» αφήστε τα για τον Μπιθικώτση.Βάλτε μπρος τώρα. Κλείστε ένα πριβέ ραντεβού με τον εαυτό σας, γνωρίστε τον καλά, αγαπήστε τον και μετά αφήστε τον να μεγαλουργήσει.Βγείτε έξω, εκεί όπου γουστάρετε να βολτάρετε και να πουλήσετε αυτόν τον εαυτό που μόλις συνειδητοποιήσατε ότι έχει χάζι κι ότι είναι έτοιμος να δώσει πολλά.Ανοίξτε κεραίες, καρδιές, πόδια, και χαμογελάστε σ’ αυτά που θα’ ρθουν και που θεωρείτε ότι αξίζουν να τα δοκιμάσετε.Χωρίς να το καταλάβετε θα έχετε βρει τη λύση από μόνοι σας. Εντάξει, μπορεί να χρειαστεί να μετρήσετε ακόμη κάνα δύο, τρία, τέσσερα χρονάκια αλλά κάποια στιγμή, μαγικά κι αβίαστα, το πρόβλημα σας θα έχει λυθεί.Είναι όντως ζήτημα μείζων και καθόλου ευχάριστο, όταν αρχίσει κανείς να μετρά σε –άντα, ενώ καλά-καλά δεν έχει αρχίσει να μετρά σε σχέσεις.